مقدمه اي بر مباني اتهامات در فرهنگ و ادب ايران زمين

نگاهي اجمالي به منابع فرهنگي و ادبي حاكي از وجود انواعي از اتهامات است كه از زواياي مختلف قابل بررسي‏اند؛ بويژه اينكه «اتهامات» با نظر به معاني متضاد، از منابع متقن آگاهي از مؤلفه‏هاي فرهنگ ملي است كه بايسته است به طور جدي مورد مداقه قرار گيرد و زمينه اي براي تعميق آگاهي‏هاي فرهنگي فراهم سازد. البته در اين مقاله كوشيده ايم تا به شيوه كتابخانه‏اي، تنها مباني اتهامات و اهانتها را به طور گذرا مورد بررسي قرار دهيم، باشد كه راه تحقيقاتي دقيق را در اين زمينه نموده باشيم. يكي از نكات قابل توجه درباره اتهامات، مباني آنهاست، يعني پي يا پايه‏اي كه اتهام بر آن استوار گشته است و اعتبارش را از آن مي‏گيرد. تأمل در اتهامات مندرج در متون ادبي و فرهنگي فارسي حاكي از تعدد مباني در اين اتهامات است كه در اين مقاله، اين مباني به شكل زير طبقه بندي و تحليل مي‏شوند: الف) اخلاقي ب) اعتقادي ج) اجتماعي- فرهنگي د) سياسي هـ) فكري و) مالي ز) جسماني. با نگاهي اجمالي به مباني تهمت‏ها، به نظر مي‏رسد كه تهمت‏ها و اهانت‏هاي اخلاقي و اعتقادي در فرهنگ و ادب ايران زمين، بيشتر مورد توجه بوده‏اند و روي ديگر اين رهيافت حاكي از اهميت ارزشهاي اخلاقي و اعتقادي در ايران زمين است.