تأثير دوازده هفته تمرينات مقاومتي بر مؤلفه هاي ساختاري بطن چپ مردان سالم غير ورزشكار

مطالعه حاضر با هدف بررسي اثرات دوازده هفته تمرينات مقاومتي بر ساختار بطن چپ مردان سالم غير ورزشكار با كمك اندازه¬گيري متغيرهاي اكوكارديوگرافي انجام گرفت. بيست مرد فاقد علائم مرضي غيرورزشكار به طور داوطلبانه در اين مطالعه شركت نمودند.آزمودني ها به طور تصادفي و بر اساس مساحت سطحي بدن به گروه هاي تمرينات مقاومتي (10نفر) و كنترل (10نفر) تقسيم شدند. پس از معاينات پزشكي، اكوكارديوگرافي نقطه به نقطه قلبي متعاقب 4، 8 و 12هفته تمرين مقاومتي (گروه تمرين مقاومتي) و بي تمريني (گروه كنترل) به اجرا گذارده شد. شاخص هاي توده سازي مجدد بطن چپ به عنوان الگوي هايپرتروفي قلب محاسبه شد. اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS ويرايش 16 و با استفاده از روش اندازه گيري مجدد مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد ضخامت ديواره پشتي بطن چپ (1 ميليمتر) در مرحله دياستول به طور معني داري پس از دوره 12 هفته اي تمرينات مقاومتي افزايش يافت(05/0 P)، درحالي كه اندازه پايان سيستول بطن چپ پس از دوره 12 هفته اي تمرينات مقاومتي كاهش معني داري داشت(05/0 P). پس از گذشت 12 هفته از تمرينات مقاومتي مقادير ضخامت پايان دياستول ديواره بين بطني، و اندازه پايان دياستول بطن چپ بدون تغيير باقي ماندند(05/0 P). مطالعه حاضر نشان داد، 12 هفته تمرينات مقاومتي مي¬تواند بر برخي مؤلفه هاي ساختاري بطن چپ مردان سالم غيرورزشكار تأثير بگذارد. اين يافته ها حمايت نسبي از الگوي هايپرتروفي درونگراي بطن چپ در پاسخ به تمرينات شديد مقاومتي دارد. هرچند اجراي مطالعات بيشتر در اين زمينه ضروري به نظر مي رسد.