بررسي تاثير قطع تمرين بر قدرت، استقامت قلبي تنفسي و توان بي هوازي كشتي گيران نوجوان آزادكار شهر اردبيل

چكيده يكي از مهمترين موضوعاتي كه بايد مورد توجه مربيان و ورزشكاران قرار گيرد، موضوع از دست دادن توانايي ها و سازگاريهاي به دست آمده در اثر تمرين، در مرحله قطع تمرين است. نقش قطع تمرين از يك تا چندين هفته، بر بسياري از مشخصه هاي فيزيولوژيكي، عملكردي و زيست حركتي، توسط اغلب محققان دررشته هاي ورزشي مختلف مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته است. اما هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر قطع تمرين به مدت 2 ماه بر قدرت، استقامت قلبي تنفسي و توان بي هوازي كشتي گيران نوجوان آزادكار مي باشد. نمونه آماري اين تحقيق، شامل 30 نفر از كشتي گيران نوجوان آزادكار شهر اردبيل مي باشد، كه توسط محقق از بين 283 كشتي گير انتخاب شده و به طور تصادفي در دو گروه 15 نفري قرار گرفتند: گروه تجربي با سن (1.43± 15.07 سال)، قد (11.23 ± 163.87 سانتي متر) و وزن (18.71±61.951 كيلوگرم)، 2 ماه بدون انجام تمرين (به جزء كارهاي شخصي) و گروه كنترل با سن (1.66± 15.08 سال)، قد ( 8.28±1 69.87 سانتي متر )، وزن ( 12.52± 66.758 كيلو گرم ) به تمرينات خود ادامه دادند. تجزيه وتحليل نتايج با استفاده از روش آماري t همبسته، شاخص هاي آماري توصيفي از جمله ميانگين و انحراف استاندارد و با استفاده از نرم افزار spss 21 انجام گرفت. يافته ها نشان داد كه در گروه تجربي هر سه متغير به طور معناداري كاهش يافت. اين كاهش نشان دهنده اثرات منفي قطع تمرين بر كشتي گيران مي باشد. همچنين گروه تجربي نسبت به گروه كنترل كاهش داشت. (P 0.05) حال با توجه به نتايج به دست آمده از پژوهش حاضر، به اين نتيجه مي رسيم كه قطع شدن تمرين، به طور كامل تاثير منفي بر عملكرد و ظرفيت هاي فيزيولوژيكي كشتي گيران ايجاد مي كند و علاوه بر تاثيرات منفي، يكي از اشتباه ترين راه هاي جبران بيش تمريني، ترميم و درمان آسيب ديدگي و بيماري ها و .... مي باشد.