مقايسه دو حجم متفاوت كشش پويا بر برخي عوامل آمادگي عضلاني و توان بي¬هوازي پايين تنه زنان فعال

چكيده زمينه و هدف: هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثر تمرين كششي پويا و گرم¬كردن بدن با حجم¬هاي متفاوت بر توان انفجاري، توان بي-هوازي، سرعت، انعطاف¬پذيري و قدرت عضلاني زنان فعال بود. روش¬بررسي: 20 زن فعال (ميانگين سن03/4±75/25 سال، قد 38/4±35/163 سانتي¬متر، وزن 97/9±55/70 كيلوگرم و شاخص توده بدن 50/3±42/26 كيلوگرم بر مترمربع ) در يك گروه تمريني با سه شرايط تمريني متفاوت، بدون كشش، كشش پويا 6 دقيقه و كشش پوياي 12 دقيقه قرار گرفتند. تمرين كشش پويا شامل، 11 حركت كه متمركز روي لگن و عضلات ران بود. عملكرد توان انفجاري، سرعت و قدرت عضلاني، قبل و بعد از تمرينات اندازه¬گيري شد. از پرش افقي، دوي 30 متر و پرس پا يك تكرار بيشينه (RM1) به ترتيب براي سنجش توان انفجاري، سرعت و قدرت عضلاني استفاده شد. يافته‌ها: نشان داد كشش پوياي 6 دقيقه و 12 دقيقه باعث افزايش معني¬داري در توان انفجاري (001/0P )، توان بي¬هوازي (000/0P )، سرعت (01/0P )، انعطاف¬پذيري (000/0P ) و قدرت عضلاني شد (001/0P ). در حالي كه تمرين در شرايط بدون كشش تغييري ايجاد نكرد (05/0 P). نتيجه¬گيري: اين پژوهش نشان داد، اجراي كشش پويا 6 تا 12دقيقه بعد از 5دقيقه جاگينگ باعث افزايش توان انفجاري، توان بي¬هوازي، سرعت، انعطاف¬پذيري و قدرت عضلاني شد، اما كشش پوياي 12دقيقه تاثير بيشتري روي متغييرهاي پژوهش داشت. با استفاده از كشش پويا با حجم¬هاي طولاني¬¬تر مي¬توان بهبود بيشتري در عملكرد عضلاني پايين تنه ايجاد كرد.