بررسي ارتباط ثبات مركزي وتعادل ايستا وپويا دردختران ورزشكار وغيرورزشكار

مقدمه: فعاليت هاي روزانه به ميزان قابل ملاحظه اي به حفظ تعادل وابسته است. ثبات مركزي خوب ميتواند ثبات وپايداري مركزبدن وتوانايي فرد براي حفظ مركزجرم بدن بالاي سطح اتكاء وتوسعه تعادل را به حداكثر برساند و ازبروز آسيب پيشگيري كند. لذا هدف ازتحقيق حاضر بررسي ارتباط ثبات مركزي وتعادل ايستا وپويا دردختران ورزشكار وغيرورزشكار ميباشد. مواد و روشها: تعداد 40 نفرآزمودني20 نفرورزشكار،20 نفرغيرورزشكاربطورهدفمند انتخاب شدند. براي ارزيابي شاخص هاي تعادل ايستا، پويا وثبات مركزي ازآزمونهاي مربوطه شامل، آزمون BESS براي تعادل ايستا وآزمون SEBT درهشت جهت، براي تعادل پويا وبراي ثبات مركزي حداكثرمدت زمانيكه آزمودني مي¬توانست پاسچرايزومتريكي را دريك راستاحفظ كند، انجام شد. داده هاي حاصل باﻧﺮم اﻓﺰار SPSS و آزمونهاي تي زوجي وﺗﺤﻠﻴﻞ وارﻳﺎﻧﺲ تحليل گرديد. نتايج: يافته هاي پژوهش نشان دادكه درمقايسه ميانگين نمره هاي آزمون تعادل وثبات مركزي گروه ورزشكاران نتايج بهتري نسبت به گروه غيرورزشكاران داشته است (P≤0.05). بحث: براي حفظ وضعيت ايستادن صاف، اعصاب مرﻛﺰي و ﻣﺤﻴﻄﻲ بدن ﺑﻃﻮر ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ دارﻧﺪ ﺗﺎ راﺳﺘﺎي ﺑـﺪن و ﻣﺮﻛـﺰ ﺛﻘـﻞ را ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻨﻨﺪ. تعادل پويا ازاجزاي ضروري درفعاليتهاي روزانه وعملكرد ورزشي مي باشد. يافته هاي ما احتمالاً ميتواند نشان دهنده اين باشد كه انجام ندادن تمرينات ورزشي ممكن است به اندازه اي كه محدوديتهاي پايداري را درطول فعاليتهاي پويا تغييردهد، برمكانيك مفصل اثرگذار باشد ومي توان چنين گفت كه افراديكه به فعاليت بدني منظم ميپردازند به دليل داشتن عضلات قوي ثبات مركزي بهتري دارند كه خود اين امرباعث بهبود تعادل ونيزعملكرد ميباشد وبسته به نوع فعاليت وميزان قدرت عضلات نيزمتفاوت خواهد بود.