تأثير برنامه‌هاي حركتي منتخب و اسپارك بر رشد اجتماعي كودكان كم‌توان ذهني آموزش پذير

پيش‌زمينه و هدف: كودكان كم¬توان ذهني، در زمينه¬ي رشد اجتماعي دچار مشكل هستند؛ ازاين‌رو هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير برنامه‌هاي حركتي منتخب و اسپارك بر رشد اجتماعي اين كودكان و نيز مقايسه تأثير اين برنامه¬ها بر رشد اجتماعي است مواد و روش‌ كار: در اين مطالعه نيمه تجربي، از بين 58 دانش¬آموز پسر كم¬توان ذهني آموزش پذير كه زير نظر مدارس استثنايي شهرستان خرم¬آباد مشغول به تحصيل بودند، تعداد 24 كودك با دامنه سني بين 7 تا 12سال به‌صورت هدفمند انتخاب و بر اساس پيش¬آزمون به سه گروه همسان ( 2 گروه تجربي و 1 گروه كنترل) تقسيم شدند. گروه¬هاي آزمايش به مدت 10 هفته و هر هفته 5 جلسه (شنبه تا چهارشنبه) به اجراي برنامه¬هاي تمريني منتخب و اسپارك پرداختند. ابزار اندازه گيري، پرسشنامه ويژگي¬هاي فردي و آزمون رشد اجتماعي واينلند بود. براي آزمون فرض¬ها از تحليل كوواريانس و آزمون تعقبي بونفروني استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه دو گروه برنامه تمريني منتخب و اسپارك در رشد اجتماعي نسبت به گروه كنترل عملكرد بهتري داشتند و تفاوت بين دو گروه آزمايش با يكديگر معنادار نبود (001/0=p). بحث و نتيجه‌گيري: رنامه¬هاي تمريني منتخب و اسپارك، مي¬توانند موجب بهبود رشد اجتماعي كودكان كم¬توان ذهني گردند.