بررسي تأثير دو نوع گرم كردن كششي متفاوت بر ميزان درك فشار و عملكرد در افراد فعال طي فعاليت درمانده ساز

مقدمه: گرم كردن قبل از هر نوع فعاليت ورزشي نه¬تنها باعث بهبود كفيت اجرا مي¬شود بلكه احتمال آسيب¬ديدگي را تا حد امكان كاهش مي¬دهد. هدف مطالعه حاضر بررسي دو نوع كشش متفاوت ايستا و پويا بر ميزان درك فشار و عملكرد در افراد فعال طي فعاليت فزاينده تا واماندگي بود. روش تحقيق: بدين منظور 12 دانشجوي پسر ورزشكار با ميانگين سني64/1 ±52/19، بصورت تصادفي انتخاب شده و در دو مرحله مجزا در آزمايشگاه حضور يافتند. از آزمون نوارگردان بروس براي تعيين سطح آمادگي هوازي آزمودني¬ها و به عنوان يك فعاليت فزاينده استفاده شد. آزمودني¬ها پس از گرم كردن اوليه، آزمون دويدن تا واماندگي را به ترتيب يك بار پس از برنامه كشش ايستا (مرحله اول) و يك بار پس از برنامه كشش پويا (مرحله دوم) اجرا كردند. تأثير دو برنامه متفاوت گرم كردن بر شاخص رواني با مقياس درك فشار بورگ (RPE) در فواصل زماني 3، 6، 9 دقيقه از شروع فعاليت و عملكرد آزمودني¬ها با زمان از لحظه شروع فعاليت تا واماندگي بدني سنجيده شد. يافته¬ها: آزمون آماري تي نشان داد كه بدنبال برنامه كششي پويا زمان دويدن تا واماندگي آزمودني¬ها افزايش يافت(05/0P)، در حاليكه ميزان درك فشار آنان در طول اجراي آزمون بطور معناداري پائين تر بود (05/0P). نتيجه¬گيري: با توجه به يافته¬ حاضر مي¬توان گفت اعمال برنامه كششي پويا قبل از فعاليت فزاينده ضمن تأثيري كه بر جنبه¬هاي رواني فرد دارد، مي¬توان عملكرد آن را نيز بهبود بخشد.