تأثيرتمرينات پلايومتريك و بي تمريني متعاقب آن بر سرعت و ركورد پرش پاي چپ و راست دردانش آموزان پسر

هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير 6 هفته تمرينات پلايومتريك منتخب و 3 هفته بي تمريني متعاقب آن بر سرعت و ميزان ركوردهاي پرش پاي چپ و راست در دانش¬آموزان پسر 13 تا 16 سال مدارس فوتبال شهرستان دورود بود. نمونه آماري شامل 16 نفر بود كه بصورت تصادفي انتخاب و به دو گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. برنامه تمريني منتخب براي گروه تجربي در برگيرنده يك دوره شش هفته اي تمرين شامل استفاده از روش تمرين پلايومتريك در 15 جلسه و سپس 3 هفته بي¬تمريني بدنبال آن بود. گروه كنترل در تمام مراحل به فعاليتهاي عادي خود ادامه دادند. متغيرهاي وابسته شامل سرعت و ميزان ركورد پرش پاي چپ و راست قبل از انجام تمرينات پلايومتريك، بعد از اتمام برنامه شش هفته اي تمرينات پلايومتريك و بعد از سه هفته بي تمريني اندازه گيري شدند. براي سنجش توان انفجاري از آزمون هاي پرش مانع تك پاي چپ و راست و اسپايك جامپ تك پاي چپ وراست و براي سنجش سرعت آزمون دوي 60 متر استفاده شد. براي مقايسه ميانگين سرعت و ركوردهاي پرش پاي چپ و راست قبل و بعد از شش هفته تمرينات پلايومتريك و بعد از سه هفته بي تمريني متعاقب تمرينات از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. نتايج نشان داد تمرينات پلايومتريك موجب بهبود سرعت و ميزان ركورد پرش پاي چپ و راست در دانش آموزان پسر مدارس فوتبال شد. سه هفته بي تمريني متعاقب تمرينات پلايومتريك باعث از دست رفتن سازگاري هاي ذكر شده گرديد.