بررسي تاثير تمرينات منتخب پلايومتريك بر قدرت انفجاري و پرش عمودي وزنه برداران

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير تمرينات پلايومتريك بر توان انفجاري وزنه برداران بود. روش تحقيق: 20 نفر از ورزشكاران وزنه بردار (سن 86/1±86/20 سال، 23/4±29/179، وزن 24/6±57/74 كيلوگرم) به صورت تصادفي به گروه پلايومتريك (10 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. قدرت انفجاري با استفاده از پرش طول و پرش عمودي اندازه گيري شد. برنامه تمريني اصلي شامل تمرينات منتخب پلايومتريك بود كه در در مدت 6 هفته و 3 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 30 دقيقه انجام گرفت. داده ها به وسيلة آزمون آماري آناليز كوواريانس و آزمون T مستقل و T زوجي تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد، 6 هفته تمرين پلايومتريك تاثير معناداري بر ميزان پرش سارجنت (001/0P=) و پرش طول (001/0P=) آزمودني ها دارد و انجام اين تمرينات سبب افزايش ميزان هر دو پرش شده است. بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج مي¬توان نتيجه گرفت كه تمرينات پلايومتريك بر بهبود قدرت انفجاري عضلات پايين تنه تاثير معني¬داري دارد. از اين رو، استفاده از تمرينات پلايومتريك براي افزايش توان انفجاري يك روش مناسب و مورد تائيد است كه اثرات مفيد آن در پژوهش هاي متعددي به اثبات رسيده است و مي توان از اين گونه تمرينات براي بهبود توان انفجاري رشته هاي ورزشي مختلف استفاده كرد.