اثرشدت يك نوبت اسكات پويا بر عملكرد پرش عمودي در دختران نوجوان غيرورزشكار

توان عضلاني از عواملي است كه در بسياري از ميادين ورزشي نقش تعيين كنندهاي دارد. اسكوات حركتي چند مفصله است كه نيرو و استقامت پاها را به اوج رسانده و عضلات چهارسر ران را درگير كرده و به خاطر ماهيتي كه دارد، عضلات پشت عضلات سريني را هم درگير ميكند. اخيرا از حركات اسكات پويا در سطح - نزديك به بيشينه جهت بهبود عملكرد پرش عمودي استفاده ميشود. باوجود اين، اثر اين مهارت بر چگونگي تغييرت ارتفاع پرش در دختران غيرورزشكار مورد بررسي قرار نگرفته است. هدف اين پژوهش بررسي اثر شدت اجراي اسكات پويا بر عملكرد اندام تحتاني طي پرش عمودي دختران ورزشكار است. نمونه آماري در اين 04 و ميانگين جرم /4±3/ آزمون 01 نفر دختر نوجوان ورزشكار با ميانگن سن 7 053 سانتيمتر بود. جهت مقايسه نتايج /2±4/ 44/6±4/5 كيلوگرم و ميانگين قد 6 پيش و پسآزمون از آماري Paired sample t test 1 استفاده شد. / در سطح معنيداري 15 جهت سنجش ارتفاع پرش از آزمون پرش سارجنت قبل و بعد از يك نوبت اسكات پويا استفاده شد. اسكات پويا با 01 درصد يك تكرار بيشينه هر فرد براي يك مرتبه 090 سانتيمتر و طي پس ±9/ اجرا شد. ميانگين ارتفاع پرش طي پيشآزمون برابر 7 207 سانتيمتر بود. يافتههاي پژوهش نشان داد كه حركت /5±9/ آزمون برابر 2 اسكات پويا قادر به افزايش معنيدار ارتفاع پرش در دختران غيرورزشكار مي- 1/ باشد ) 10 P(. بنابراين ميتوان بيان نمود كه اجراي حركت اسكات در سطح نزديك به بيشينه ميتواند منجر به بهبود توان عضلات اندام تحتاني در دختران غيرورزشكار ميگردد.