بررسي ارتباط بين آمادگي بدني ادراك شده و انگيزش ورزشي در دانشجويان پسر دانشگاه محقق اردبيلي

مقدمه و هدف: آمادگي بدني ادراك شده به عنوان يكي از ابعاد شخصيتي افراد كه با آمادگي جسماني و سطح فعاليت بدني ارتباط دارد، ممكن است با انگيزش ورزشي مرتبط باشد. انگيزش فرآيندي است كه رفتار را نيرومند و هدايت مي كند. اين مطالعه به¬منظور بررسي ارتباط بين آمادگي بدني ادراك شده و انگيزش ورزشي در دانشجويان پسر دانشگاه محقق اردبيلي انجام شده است. روش¬ شناسي: در اين مطالعه توصيفي 145 نفر از دانشجويان پسر با ميانگين سن (2.35±20.97) سال و ميانگين قد( 6.01± 177.20) سانتي متر و سابقه ورزشي(0.46± 2.68) دانشگاه محقق اردبيلي از طريق نمونه¬گيري تصادفي انتخاب شدند. براي ارزيابي انگيزش ورزشي از مقياس انگيزش ورزشي نسخه جديد (SMS-6) و براي ارزيابي آمادگي بدني ادراك شده، مقياس آمادگي بدني ادراك شده (PPFS) به¬كار برده شد. پرسشنامه PPFS شامل خرده¬مقياس¬هاي شرايط جسماني ، انعطاف پذيري عضلاني، شرايط عضلاني و تركيب بدني مي باشد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون تحليل شد. يافته¬ ها: داده¬ها نشان داد كه آمادگي بدني ادراك شده با انگيزش ورزشي همبستگي مثبت دارد. بحث و نتيجه¬ گيري: بر اساس نتايج تحقيق ارتباط معنادار بين درك فرد از خود و رضايت از بدن با انگيزش ورزشي ، لزوم توجه به رشد اين جنبه از رفتار عاطفي انسان را مورد تأكيد قرار مي دهد. همچنين با توجه به رابطه بين دو متغير ميتوان دانشجويان را به انجام فعاليت و تمرين ورزشي بيشتر در جهت بالا بردن آمادگي جسماني به منظور بالا بردن انگيزش ورزشي هدايت كرد.