مقايسه اثر زمانبندي اعمال برنامه تمرين كششي و تقويتي بر سندروم متقاطع تحتاني

حركات اصلاحي شاخه¬اي از علوم¬كاربردي و مشتمل بر اهداف عمده شناسائي، آموزش، پيشگيري، بهبود و اصلاح ناهنجار¬يهاي بدن و عادات غلط¬حركتي افراد مي¬باشد(مزيدي،1391)كه در اين مطالعه به مقايسه تاثير زمانبندي اعمال برنامه تمرين كششي و قدرتي بر اصلاح پاسچر سندروم متقاطع تحتاني دانشجويان دختر 19-25ساله دانشگاه گيلان پرداخته مي¬شود. در اين مطالعه نيمه¬تجربي تعداد ۳۰۰ نفر از دانشجويان دختر 19تا 25ساله دانشگاه گيلان به عنوان نمونه اوليه با استفاده از روش نمونه¬گيري غير-تصادفي انتخاب گرديدند.كليه اين افراد جهت شناسايي و تفكيك مبتلايان به لوردوز كمري با استفاده از روش نيويورك،غربال اوليه شدند، در پايان تعداد 45نفر از آنها كه داراي انحنا بيش از 45درجه بودند، به عنوان افراد مبتلا گزينش و به صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. براي دو گروه مورد ۸هفته، هفته اي ۳جلسه و هر جلسه ۶۰دقيقه تمرينات اصلاحي اعمال شد. در ابتدا و انتهاي دوره تست¬هاي واريانس يك¬طرفه پيش و پس¬آزمون گرفته شد. نتايج بين گروه تمرينات بافاصله و گروه كنترل (05/p 0) رابطۀ معنا¬داري وجود داردو بين گروه با تمرينات همزمان وگروه كنترل تفاوت معنا¬داري وجود ندارد(05/0 p). بر¬اساس يافته¬هاي تحقيق، تمرينات كششي و قدرتي با فاصله زماني تاثير بهتري نسبت به انجام همزمان تمرينات كششي و قدرتي بر كاهش لوردوز كمري دارد. يافته¬ها: آزمودني¬ ها به ترتيب داراي ميانگين قد، سن و وزن 1/3 ± 28/ 158 و 95 /1 ± 62/ ۲2 و 54 /6±88/64 بودند. بين لوردوز¬كمري و تمرينات اصلاحي دو گروه مورد با گروه شاهد، قبل و بعد از ۸هفته دوره انجام حركات اصلاحي، تفاوت معني¬داري در سطح ۵./.p≤ حاصل گرديد.