بررسي تأثير فعاليت ورزشي تناوبي و موسيقي منتخب ورزشي بر سطوح هورمون بتا اندورفين و احساس شادي در زنان فعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير فعاليت ورزشي تناوبي و موسيقي منتخب ورزشي بر سطوح بتا اندورفين، احساس شادي در زنان فعال بود. آزمودني‌هاي اين پژوهش 8 نفر از دانشجويان دختر فعال با ميانگين سن 71/1±22/67 سال، قد 87/3 ±87/164 سانتي‌متر، وزن بدن 82/5 ± 25/59 كيلوگرم، شاخص توده بدن 30/1 ± 74/21 كيلوگرم بر مترمربع، به‌صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند. آزمون‌هاي اين پژوهش در سه نوبت بافاصله حداقل يك هفته انجام شد. آزمون‌ها شامل: 1) فعاليت ورزشي تناوبي با شدت 80-75٪ ضربان قلب بيشينه، 2) 40 دقيقه گوش دادن به موسيقي بدون فعاليت ورزشي 3) فعاليت ورزشي تناوبي با شدت 80-75٪ ضربان قلب بيشينه همراه با گوش دادن به موسيقي بود. برنامه تمرين تناوبي شامل 4 مرحله 7:30 دقيقه‌اي دويدن بر روي تردميل با شدت 80-75 درصد ضربان قلب بيشينه با 4 دقيقه استراحت فعال بين آن‌ها بود. از پرسشنامه‌هاي استرس و شادي آكسفورد براي بررسي ميزان استرس و شادي آزمودني‌ها استفاده شد .از آزمودني‌ها در دو مرحله پيش و پس از آزمون براي تعيين غلظت هورمون بتا- اندورفين نمونه خون‌گرفته شد. 1) ميزان بتا اندورفين خون آزمودني‌ها پس از فعاليت ورزشي (017/0p=) (در حدود ng/L 95)و همچنين، پس از فعاليت ورزشي به همراه موسيقي (024/0p=) (در حدود ng/L 115) به شكل معني‌داري تغيير يافت. 2) آستانه درد آزمودني‌ها پس از فعاليت ورزشي به همراه موسيقي (052/0p=) تغييرات معني‌داري را نشان داد 3) تغييرات مشاهده‌شده در مقادير احساس شادي آزمودني‌ها، تنها پس از فعاليت ورزشي به همراه موسيقي (006/0p=) ازنظر آماري معني‌دار بود. 5) ازنظر مقادير بتا اندورفين خون، احساس شادي اختلاف معني‌داري بين 2 وضعيت پژوهش مشاهده شد.