مروري بر نقش تمرينات ورزشي بر بهبود كيفيت زندگي افراد مبتلا به MS

مقدمه وهدف:ام.اس بيماري خود ايمني ،التهابي ومزمن دستگاه عصبي مركزي است. اين بيماري به علت تخريب ميلين در جسم سفيد مغز ،طناب نخاعي و اعصاب بينايي ضايعات متفاوتي را ايجاد مي كند. شايع ترين عوارض اين بيماري كه اغلب افراد جوان بالغ را درگير مي كند ،گرفتگي عضلات ،لرزش اندام ها ،خستگي ،عدم تعادل وهماهنگي ،اختلال در راه رفتن ،اختلالات ادراري ،احساس ضعف در عملكرد پاهاو افسردگي مي باشد.هدف از انجام اين تحقيق مروري بر نقش تمرينات ورزشي بربهبود كيفيت زندگي افراد مبتلا به ام.اس بود. روش تحقيق: به منظورجمع‌آوري داده‌هاي مورد نياز در تحقيقات مختلف ،تمرينات ورزشي به شكل استقامتي،قدرتي و انعطاف بر روي مردان و زنان مبتلا به ام .اس با درصدهاي متفاوتي از ناتواني جسمي صورت گرفته است وكيفيت زندگي افراد مبتلا به ام .اس از طريق كاهش ادرار ،افزايش سرعت در راه رفتن و كاهش خستگي وبهبود انجام فعاليتهاي روزانه افراد مورد سنجش قرار گرفته است .به منظور بررسي تاثير تمرينات ورزشي بر بهبود كيفيت زندگي مبتلايان به ام.اس از آزمون‌هاي آماري Tهمبسته وتحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرروبا استفاده از آزمون تعقيبي،بونفروني،شفه و توكي استفاده شده است . نتايج:تحقيقات در مورد اثر تمرينات تركيبي سوييس بال وبيوفيدبك نشان مي دهد كه اين تمرينات تركيبي باعث كاهش ميزان بي اختياري ادراري بيماران و بهبود انجام فعاليت هاي روزانه افراد شده است،تمرينات پيلاتس و ورزش در آب باعث افزايش سرعت راه رفتن در بيماران ام.اسي مي شود. و تمرينات يوگا توانست ميزان خستگي را كه به عنوان يكي از شايع ترين وناتوان كننده ترين علائم مبتلا يان به ام.اس است را كاهش دهد. نتيجه گيري: هم تمرينات منتخب هوازي و هم قدرتي مي تواند ناتواني هاي بيماران ام.اسي را بهبود بخشند ولي با توجه به داده هاي اخير به نظر مي رسد تمرينات تركيبي با تاكيد بر تمرينات قدرتي باعث افزايش مقادير سايتوكين هاي ضد التهابي و در مقابل كاهش در سايتوكين هاي پيش التهابي شده است. با توجه به اين نتايج متخصصان مي توانند از اين تمرينات به عنوان يك درمان مكمل در كنار درمان هاي دارويي براي بيماران مبتلا به ام.اس استفاده كنند.