بررسي تطبيقي مباني علم سكولار با علم اسلامي و تبيين جايگاه اخلاق در آن دو

يقينا پديده رنسانس در طومار تاريخ بشري اهميت و جايگاه رنگين و جلوه گر دارد. تكنولوژي ها و تحولات صنعتي مبتني بر تحولات فكري و عقيدتي بشر مدرن چشمان خيره نظاره گران را به وجود آورده است. و با وجود گذشت صدها سال از اين پيچ تاريخي انسانهاي زيادي در سراسر دنيا حتي در دايره جهان اسلام نسخه ليبرال دمكراسي را تنها داروي شفا بخش دردهاي بشر براي رسيدن به آمال و بهشت دنيا تلقي مي كنند. اما اين مقاله با تبيين مباني معرفت شناختي و چارچوبهاي هستي شناختي در كنار تاثيرات بنيانهاي انسان شناختي بر علوم اسلامي در دو ساحت علوم انساني و غير انساني به تشريح جايگاه اخلاق و معنويت در علوم اسلامي پرداخته در كنار آن مباني معرفتي و هستي شناختي و انسان شناختي علوم غربي دوره پس از رنسانس نيز همت گماشته و و پس از تبيين جايگاه علم اخلاق مبتني بر بنيانهاي تفكر غربي در علوم غربي به بررسي و نقد منصفانه علوم غربي مبتني بر مباني ليبرال دمكراسي اهتمام ورزيده است. انحصار ابزار كسب معرفت به حس و تجربه هر چند كه علم بشر را به ماده و ماديات صد چندان كرد ولي باعث غفلت و انكار عالم ماوراء طبيعت شد. به دنبال انكار فرا ماده تمام آمال و آرمانهاي بشر در دنيا و ماديات سقوط كرد. حتي اخلاق و روانشناسي هم براي بهرمندي بيشتر انسان از لذايذ شهواني و ثروتهاي مادي بيشتر به خدمت گرفته شد. در حاليكه بر اساس بنيانهاي معرفتي و هستي شناسانه مطابق با معارف وحياني حقيقت انسان را همان بعد فرا مادي تشكيل داده و ماده و ماديات و بدن مركب و گذر گاهي بيش نبودندو هدف و غايت زندگي طيبه ، تقرب به بينهايتهاست. بر اين اساس تكامل انسان و انسان كامل نه در لذت و سود مادي بيشتر كه در عبوديت هميق و دقيق انسان به خداي تبارك و تعالي معرفي مي شود. لذا علوم انساني و علوم اسلامي در همين چارچوبهاي نظري تولد و رشد و بلوغ خود را سپري كرده و تمدن جديد اسلامي را رقم خواهد زد. تا در نتيجه آن سعادت دنيوي و اخروي بشر تامين شود. تحقيق در اين مقاله به روش كتابخانه اي بوده است.