مباني انديشه اخلاقي علامه طباطبايي (ره) و نقش آن در ايجاد اخلاق علم

اخلاق علم، شاخه جديدي از اخلاق در ارتباط با علم است كه در پي بهره برداري هاي غير انساني از نتايج پژوهش هاي علمي، از يك سو، و رفتارهاي غير اخلاقي در پژوهش، از سوي ديگر، مصطلح شد و شكل گرفت. هدف آن پيشگيري از معضلات مذكور بود تا سعادت بشر كه هدف اصلي علم و تكنولوژي مي باشد، محقق شود. انديشه اخلاقي علامه طباطبايي، رحمة الله عليه، در تحقق اين هدف قابل توجه است. مباني تفكر اخلاقي ايشان كه شالوده آن، تعاليم قرآن است، نقش مهمي در تحقق اخلاق به طور عام و اخلاق علم به طور خاص دارد. از اين رو، پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي، اخلاق علم، اصول و اهدافش را بيان مي كند و با طرح مباني انديشه اخلاقي علامه طباطبايي، رحمة الله عليه، به بررسي نقش آن مباني در ايجاد اخلاق علم، مي پردازد و نشان مي دهد كه تفكر ديني در ايجاد اخلاق به طور عام و اخلاق علم به طور خاص نقش دارد.