اخلاق اسلامي علم؛ اخلاق تمدّن ساز

اخلاق علم و در نگرشي كلّي، اخلاق اسلامي نياز ضروري عيني و كاربردي هر جامعه ي متمدّني است. گرايش به علم و آگاهي و پويايي در اين زمينه، نياز به اصول شناختي و تنظيم كننده ي جامع و ثابتي دارد. اين ظرفيّت در دين اسلام براي ايجاد جامعه اي موحّد از اين طريق وجود دارد اما كدامين ويژگي ها و شايستگي ها اخلاق اسلامي و در مقياسي جزئي تر، جنبش هاي انساني علمي را به سمت ايجاد تمدّن نوين اسلامي رهنمون مي كند؟ اصول و ويژگي هاي مغفول اخلاق علم در تحقق اين هدف چيست؟ در اين پژوهش ذيل عناويني در تشريح رابطه ي اخلاق علم و علم عملي و تذكّر اصول اسلامي و تمدّن ساز اخلاق علم، ضمن انديشه و تعميق در نگرش ها و تضادهاي نظري در حوزه ي اخلاق، به نقد و پيشنهاد جايگزين نظري جهت اصلاح بينشي و عملكردي نقصان هاي موجود در اين موضوع كاربردي پرداخته شده است. پرداختن به زواياي مبهم نظرياتي كه بدون در نظر گرفتن بعد عملي شان مورد بحث قرار گرفته اند و تذكّر منافذ گشايش اخلاق علم كه به مدد سامان يابي تمدّن نوين اسلامي مي شتابند، مباحث مورد تشريح و تحليل در اين نگاره هستند. روش تحليلي و نظريه پردازي در بستر سير به هم تنيده ي مطالعاتي در دست يابي به اين جستار مجمل شيوه ي گزيده ي نگارنده است.