تحليل مولفه هاي نظام اجتماعي مطلوب و اخلاق مدار از منظر انديشه سياسي علامه طباطبايي

مقاله در پي تحليل مباني نظري و مولفه هاي نظام اجتماعي و مطلوب و اخلاق مدار از منظر اسلام، با استمداد از تفكرات اجتماعي- سياسي علامه طباطبايي مي باشد. بر اساس مبادي فلسفي و سياسي اسلام و در نظر ايشان، اسلام ديني است كه بنيان خود را بر اجتماع نهاده است و در هيچ يك از شئون و امور انساني، مسئله اجتماع را مهمل نگذاشته است و ميان فرد و جامعه رابطه‏اي حقيقي وجود دارد. همچنين با تجمع افراد، نهادي به نام جامعه به وجود مي‏آيد كه از خواص و آثار ويژه خود برخوردار است؛ جامعه مطلوب از منظر علامه بر اساس قواعد اخلاقي منشعب از احكام الهي و ساختار مطلوب سياسي اسلام شكل مي گيرد و غايت اين جامعه، سعادت بشر به موجب قواعد اخلاقي الهي و در پرتو هدايتگري اصل ولايت در بستري به نام جامعه سياسي با الويت فرد و اجتماع به طور توامان تامين خواهد شد. پژوهش با رويكردي توصيفي-تحليلي در تلاش است تا با توسل به احكام و موازين الهي، ضمن توصيف مولفه هاي نظام اجتماعي مطلوب و اخلاقي از منظر اسلام، تاثير ديدگاهاي علامه طباطباعي بر شكل گيري و توجيه چنين نظامي مورد تحليل قرار گيرد. يافته¬هاي پژوهش نشان مي دهد كه انسان فطرتا موجودي است اجتماعي و نظام اجتماعي اسلامي مطلوب و اخلاقي، بايد در همسويي با زندگي مادي و معنوي انسان شكل بگيرد. در اين راستا علامه طباطباعي با غنا بخشيدن به اين نوع جامعه، معتقد است كه روح توحيد در اخلاق فاضله محقق مي شود و اخلاق فاضله در همه اعمالي كه افراد جامعه را به انجام آن موظف كرده، پديد مي‎‎آيد؛ ازاين‎‎رو همه اجزا و عناصر نظام اجتماعي اسلام پس از تحليل به توحيد بر مي‏گردند و توحيد نيز منشأ اخلاق و اعمال است.