ضرورت توجه به نظريه جنسي اسلام در تبليغ و ترويج فرهنگ عفاف و حجاب

با نگاهي به تجربه چهار دهه تبليغ و ترويج فرهنگ عفاف و حجاب در نظام جمهوري اسلامي، به‌روشني مي‌توان دريافت كه نهادها و سازمان‌هاي گوناگون مسئول در اين زمينه، در نهادينه‌سازي اين فرهنگ موفقيت چنداني نداشته‌اند و همچنان كشور ما در اين زمينه با آسيب‌ها و چالش‌هاي فراواني روبه‌روست. در اينجا اين پرسش مطرح است كه دلايل اين ناكامي چيست و چرا تلاش‌هاي صورت گرفته در اين زمينه به نتايج مطلوبي دست نيافته است؟ نكته مهمي كه در تبيين دلايل اين ناكامي مي‌توان به آن اشاره كرد، اين است كه در همه اين سال‌ها به احكام مرتبط با عفاف و حجاب به‌عنوان احكامي مستقل و بي‌ارتباط با ساير احكام مرتبط با روابط زن و مرد نگاه شده است. غافل از اينكه اين احكام بخشي از منظومه احكام فقهي است كه مي‌توان از آن با عنوان «نظريه جنسي اسلام» ياد كرد. با توجه به جايگاه و نقش مهم تبيين اين نظريه در چگونگي تبيين، اثبات و ترويج فرهنگ عفاف و حجاب، در اين مقاله بر اساس آيات و روايات به تبيين اصول نظريه جنسي اسلام پرداخته و در پايان نتيجه گرفته‌ايم كه نظام اسلامي براي نهادينه‌سازي فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه بايد زمينه را براي تحقق كامل اصول چهارگانه اين نظريه؛ يعني ضرورت ارضاي متعادل نياز جنسي، لزوم خويشتن‌داري جنسي، ضرورت پرهيز از تحريك نابه جاي غريزه جنسي و ضرورت برخورد شديد با انحراف‌ها و ناهنجاري‌هاي جنسي فراهم سازد و در همه سياست‌گذاري‌ها، قانون‌گذاري‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي مرتبط با گسترش و نهادينه‌سازي فرهنگ عفاف و حجاب، به اين اصول به عنوان چهار راهبرد اساسي توجه كند