مواد تغييرفازدهنده، راهكاري براي كاهش مصرف انرژي در ساختمان

امروزه، بخش عمدهاي از كل مصرف انرژي جهان مربوط به بخش ساختمان ميباشد. باتوجه به محدود بودن منابع سوختهاي فسيلي و افزايش نياز انسانها به انرژي، شناخت منابع جديد انرژي و بهرهمندي از آنها دركنار ابداع روشهاي نوين در راستاي كاهش مصرف انرژي، توجه پژوهشگران را به خود معطوف نموده است. در اين راستا يكي از راهكارهاي ارائهشده در مصرف بهينهي انرژي، مواد و تجهيزات ذخيرهكنندهي انرژي است. ازجمله موادي كه داراي قابليت ذخيرهي انرژي هستند و در ساختمانها نيز بهكار ميروند، مواد تغييرفازدهنده ميباشند. اين مواد با ظرفيت بالايي كه در ذخيرهسازي انرژي دارند، ميتوانند فرآيند انتقال حرارت را به تأخير بياندازند و از اين طريق نقش بهسزايي در كاهش بارهاي سرمايشي و گرمايشي ساختمان داشته باشند. در اين پژوهش كه به شيوهي تحليلي و مروري ميباشد و اطلاعات آن با استفاده از منابع كتابخانهاي و آماري جمعآوري شده، ابتدا به بررسي مواد تغييرفازدهنده به عنوان موادي كه قابليت ذخيره سازي انرژي حرارتي و آزادسازي آن در مواقع لزوم را دارند و همچنين نحوهي عملكرد اين مواد پرداخته شده است. سپس با شناخت كاربردهاي گوناگون اين مواد در ساختمان و ميزان تأثيرگذاري آن بر بهبود آسايش حرارتي ساكنان ساختمان، چگونگي اثربخشي آنها در كاهش انرژي مصرفي ساختمان مشخص شد. در پايان نيز ضمن اشاره به مزاياي استفاده از مواد تغييرفازدهنده، برخي از موانع و محدوديتهاي استفاده از آنها در كشور ذكر شدهاند.