تجزيه و تحليل مخاطرات ايمني ، بهداشتي و زيست محيطي فرآيند توليد اتيلن در يك مجتمع پتروشيمي در جنوب ايران

اين پژوه جهت شناسايي مخاطرات و تعيين بيشترين عدد الويت ريسك و رويدادهاي راس بحراني و تجزيه و تحليل ريسك محيط زيستي درواحد الفينيك مجتمع پتروشيمي در جنوب ايران با استفاده از روش تطبيقي تجزيه و تحليل حالات شكست و اثرات آن بر محيط زيست (EFMEA) و تجزيه و تحليل درخت خطاي احتمالي(PFTA)– نسخه تجديد نظر شده FTA انجام شده است. پس از شناسايي فعاليتها و فرآيندهاي توليد، تجهيزات و وظائف آنها بررسي شدند. نتايج آناليزهاي صورت گرفته توسط آزمايشگاه معتمد سازمان حفاظت محيط زيست نظير مقادير صوت و هوا بررسي شد. عوامل بالقوه آسيب رسان شناسايي و با توجه به احتمال وقوع، گستره آلودگي، امكان بازيافت و شدت اثر آنها بر محيط زيست طبقه بندي گرديدند. سپس با استعانت از روش PFTA، ريسك (جنبه) هاي كه داراي بيشترين عدد الويت ريسك و سطح ريسك H2 ، كه توسط EFMEA شناسايي شده بودند بعنوان رويداد هاي نامطلوب (رويداد راس) در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفتند.64 جنبه و67 پيامد زيست محيطي از متد EFMEA و 3 رويداد راس از تكنيك PFTA شناسايي گرديد. 20 مورد ريسك پايين، 30 مورد ريسك متوسط، 4 مورد ريسك بالا و 10 مورد ريسك خيلي بالاتر از درجه مخاطره پذيري قرار داشته اند كه بالاترين ريسك مربوط به عمليات فلرينگ و همچنين انتشار گازهاي گلخانه اي در كوره هاي كراكينگ با RPN 125 بدست آمد. سپس با استفاده از روش PFTA جنبه هاي كه داراي RPN=125 و سطح ريسك H2 بودند بعنوان رويداد هاي نامطلوب انتخاب شدند كه با رسم درخت خطاي 3 رويداد اصلي ، 29 رويداد پاياني بدست آمد .با توجه به عدد درجهي مخاطره پذيري 35، عدد الويت ريسك هايي كه بالاتر از اين عدد قرار گرفته است به عنوان عدد الويت ريسك هاي بحراني معرفي شده و براي آنها اقدامات اصلاحي و كنترلي تعريف گرديده است. از جمله اقدامات مي توان به استفاده از سيستم هاي كنترل گازهاي آلاينده در خروجي از دودكش، تنظيم دبي هوا و گاز ورودي به مشعل ها،بازيابي و استفاده مجدد از گاز دي اكسيدكربن و غيره اشاره كرد.مقايسه دو متد PFTA و EFMEA نشان داد كه هر دو متد كم وبيش به يك نتيجه يكسان رسيده اند و توجه به خطاهاي انساني و سپس خطاهاي مديريتي از موارد الويت دار مي باشد.