انتخاب زير مجموعه بهينه از تست كيس ها با استفاده از خوشه بندي تركيبي فازي مبتني بر ماتريس همبستگي فازي

مهم تري و زمان برترين فعاليت در چرخه حيات توسعه نرم افزار، تست نرم افزار است كه تضمين كننده كيفيت نرم افزار مي باشد. در واقع فرايند تست شامل اجراي برنامه بر روي مجموعه اي از تست كيس ها و مقايسه نتايج بدست آمده با نتايج مورد انتظار مي باشد. داده كاوي نيز مي تواند در فرايند كشف الگوهاي مشابه در تست كيس و انخاب زير مجموعه اي از آنها به منظور كاهش افزونگي كمك قابل توجهي نمايد. به طوري كه در برخي از تحقيقات با استفاده از تكنيك هاي داده كاوي همچون خوشه بندي و الگوريتم هاي پايه ي آن همچون k-means توانسته اند گام مهمي را براي رسدن به اين هدف يعني كاهش افزونگي در اجراي فرايند تست بردارند. اما در هيچ يك از اين اقدامات بر تعيين تعداد خوشه ها در فرايند انتخاب تست كيس كه چالشي عمده در مسائل خوشه بندي محسوب مي شده توجهي نشده است در صورتي كه در كاربرهاي عملي كه طبيعتا تعداد اين تست كيس ها زياد و پراكنده تر هستند نياز است تعداد بهينه خوشه ها به دست آورد تا به پوشش كامل و نتايج مطلوب دست پيدا كنيم. در اين مقاله از الگوريتمي مبتني بر گراف براي تعيين تعداد بهينه خوشه ها استفاده خواهيم كرد و روال خوشه بندي تركيبي نيز بر روي تست كيس ها به صورت توامان انجام خواهد شد. در فاز ارزيابي نيز نشان داده شده است كه اجراي اين روش بر روي ديتا ست هاي معروف UCI و يك مطالعه موردي داراي نرخ خطاي كمتري نسبت به روش هاي موجود خوشه بندي مي باشد