شماره ركورد كنفرانس :
4419
عنوان مقاله :
همخوان انسدادي چاكنايي در گونة گفتاري فارسي تهراني
پديدآورندگان :
خداوردي فهيمه khodaverdi60@yahoo.com كارشناس ارشد زبانشناسي، دانشگاه علامه طباطبائي , مدرسي قوامي گلناز modarresighavami@atu.a.ir عضو هيات علمي، دانشگاه علامه طباطبائي
كليدواژه :
همخوان انسدادي چاكنايي , واجشناسي آزمايشگاهي , نظريع بهينگي , گونۀ تهراني
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي واج شناسي
چكيده فارسي :
اين مقاله در چارچوب واجشناسي آزمايشگاهي به بررسي ويژگي‌هاي صوت شناختي همخوان انسدادي چاكنايي در جايگاه‌هاي مختلف وام واژه هاي عربي در فارسي تهراني مي‌پردازد تا بر اساس شواهد آوايي و با استناد به صورت‌هاي روساختي رفتارهاي مختلف آن را در چارچوب نظرية بهينگي تحليل كند. ديدگاه مقالۀ حاضر اين است كه رويكرد روساخت-محور نظرية بهينگي در مقايسه با رويكرد زيرساخت-محور واج شناسي قاعده-بنياد براي تحليل رفتار همخوان انسدادي چاكنايي در فارسي كارامدتر است. يافته هاي حاصل از بررسي صوت شناختي نمونه هاي گفتاري يك مرد فارسي زبان تهراني نشان مي-دهد كه همخوان انسدادي چاكنايي در وام واژه ها عربي عمدتاً در جايگاه آغاز واژه و هجا ظاهر مي شود و در ديگر جايگاه ها يا حذف مي شود يا به صورت كشش جبراني واكۀ ماقبل بروز مي يابد. اين رفتار آوايي را مي توان در قالب مرتبه بندي محدوديت هاي روساخت-محور بهينگي تبيين كرد.
