مقايسه هوش معنوي در دانشجويان و طلاب فعال و غير فعال دانشگاه علوم اسلامي رضوي

هدف از پژوهش حاضر مقايسه هوش معنوي دانشجويان فعال و غير فعال دانشگاه علوم اسلامي رضوي بود. پژوهش حاضر از نوع كاربردي بود و از آنجا كه به مقايسه هوش معنوي در دانشجويان فعال و غيرفعال پرداخت، از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري اين تحقيق عبارت بود از كليه دانشجويان دانشگاه علوم اسلامي رضوي كه تعداد كل آنها 950 نفر بودند. براي انتخاب نمونه ها از روش تصادفي ساده استفاده شد. در تحقيق حاضر منظور از دانشجوي فعال كليه دانشجوياني است كه حداقل 3 جلسه در هفته فعاليت ورزشي سازماندار داشته يا عضو تيم هاي ورزشي دانشگاه بودند دانشجوي غير فعال شامل كليه دانشجوياني است كه هيچگونه فعاليت ورزشي نداشتند. جمع آوري اطلاعات با استفاده از پرسشنامه هوش معنوي كه توسط ديويد كينگ (2008) كه داراي40 آيتم و 5 زير مقياس (تفكر وجودي انتقادي، ايجاد معناي شخصي، آگاهي متعالي و گسترش حالت هوشياري) انجام شد. روايي و پايايي اين پرسشنامه نيز مورد تاييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي انجام شد. در بخش آمار استنباطي از آزمون هاي كولموگروف اسميرنف و يومن ويتني و ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد بين هوش معنوي و مولفه هاي آن در دانشجويان فعال و غيرفعال دانشگاه علوم اسلامي رضوي تفاوت وجود دارد.