تاثير تداخل زمينه اي بر يادگيري آشكار و پنهان مهارت سرويس تنيس روي ميز

هدف تحقيق حاضر بررسي تاثير تداخل زمينه اي بر يادگيري آشكار و پنهان مهارت سرويس تنيس روي ميز مي باشد. جامعه اين تحقيق دانشجويان دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران در سال تحصيلي 95-96 بودند كه 48 نفر دانشجوي پسر راست دست و مبتدي با دامنه سني 18-26 سال به صورت داوطلب از بين آنها انتخاب شد و بعد از پيش آزمون با استفاده از روش ABBA در چهار گروه همسان قرار گرفتند. شركت كنندگان به مدت 3 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 3 بلوك 15 كوششي تمرين كردند. پس از پايان آخرين جلسه تمرين يك پس آزمون گرفته شد و 72 ساعت بعد از آخرين جلسه تمريني آزمون يادداري و يك ساعت بعد از آزمون يادداري آزمون انتقال گرفته شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون شاپيرو-ويلك جهت بررسي توزيع طبيعي داده ها، آزمون لوين جهت بررسي همگني واريانس ها، تحليل واريانس يك راهه جهت بررسي نمرات پيش آزمون و تحليل واريانس عاملي جهت بررسي دو عامل شيوه آرايش تمرين و شيوه يادگيري انجام گرفت. نتايج نشان داد تفاوت معناداري بين مراحل پس آزمون يادداري و انتقال وجود ندارد. هر چند گروه هايي كه به شيوه تصادفي تمرين كرده بودند در آزمون يادداري و انتقال ميانگين بالاتري داشتند. همچنين نتايج تحقيق نشان داد گروه هايي كه به شيوه يادگيري پنهان تمرين كردند و از اهداف، امتياز ها و علائم خط كشي شده روي ميز تنيس روي ميز بي اطلاع بودند نسبت به گروهي كه به شيوه آشكار تمرين كرده بودند و از همه قواعد و دستورالعمل ها باخبر بودند، عملكرد برابري داشتند