تاثير ورزش بر ميزان عزت نفس ، شادكامي و كيفيت زندگي نوجوانان بدسرپرست پسر 15 تا 18 سال تهران

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي ورزش بر ميزان عزت نفس ، شادكامي و كيفيت زندگي نوجوانان بدسرپرست پسر 15تا18 سال تهران بود. بدين منظور از بين افراد ورزشكار عادي و مبتدي مراجعه كننده به باشگاه بدنسازي شهرستان تهران در تابستان 1395 ،60 نفر به صورت در دسترس و 60 نفر نيز از نوجوانان بدسرپرست انتخاب و از نظر سن ، جنسيت و تحصيلات با گروه آزمايش همتا شدند.پس از انتخاب گروه هاي نمونه، آموزش ورزشي توسط مربي پرورش اندام به مدت 3 ماه هرهفته 3جلسه 2 ساعته بر روي گروه آزمايشي(نوجوانان بدسرپرست) اجرا شد. شركت كنندگان پرسشنامه هاي عزت نفس كوپراسميت، شادكامي آكسفورد و كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت را در پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده شاخص هاي آمار توصيفي، آزمون مانوا و با بكارگيري نرم‌افزاري آماري SPSS-16، تحليل شدند. نتايج تحليل واريانس چند متغيره حاكي از اثر بخشي ورزش و افزايش معني دار نمرات عزت نفس، شادكامي و كيفيت زندگي و مولفه هاي آنها در نوجوانان بدسرپرست در پس آزمون بود. پيشنهاد مي شود با توجه به فوايد جسماني و رواني و نداشتن عوارض جانبي، از ورزش به عنوان عاملي جهت افزايش سلامت جسماني و رواني در فرزندان خانوادهاي بدسرپرست و بي سرپرست استفاده شود.