بررسي تاثير تمرينات با وزنه در نوبت هاي صبح و عصر بر روي كورتيزول، ايمني هومورال دانش آموزان ورزشكار

هدف از پژوهش حاضر تاثير تمرينات با وزنه در نوبت هاي صبح و عصر بر روي كورتيزول ايمني هومورال دانش اموزان ورزشكار مي با شد. اين تحقيق از نوع نيمه تجربي است متغيرهاي تحقيق شامل 1- متغير مستقل:(تمرينات صبح تمرينات عصر) و2- متغير وابسته: كور تيزول ايمونو گلوبولينهاي سرم (IgA,IgG,IgM) مي باشند جامعه اماري پژوهش حاضر را دانش اموزان ورزشكار شهر سمنان با دامنه سني 11-17 سال تشكيل دادند 30 نفر با توزيع فراخوان ومراجعه داوطلبانه به عنوان نمونه در پروتكل تحقيق شركت كردند از روش تصادفي ساده به دو گروه صبح و عصر تقسيم شدند و در 12 هفته به ميزان سه جلسه در هفته (ساعت 10-12 براي گروه صبح و ساعت 14-18 براي گروه بعد از ظهر) با شدت 80-50 درصد حداكثر قدرت بيشينه به تمرين پرداختند با استفاده از پرسشنامه اطلاعات شخصي و پرسشنامه شاخص فعالييت بدني ويژگي ازمودنيها ثبت شد مواردي همانند تغذيه ازمودنيها اثر مصرف دارو و هر گونه مواد مخدر سلامتي افراد تحت بررسي اثر فعالييت جسماني همزمان اثر زمان روز حالت روحي ازمودني ها كنترول شد جهت اندازه گيري ايمونوگوبولينها از روش تك شعاعي (SRID) ژل ديفيوژن كيت بهار افشان استفاده و جهت اندازه گيري مقدار كورتيزول از كيت راديم با استفاده از روش الايزا و دوبليكش (انجام دوبار ازمايش در دو روز متوالي جهت اطمينان از عملكرد صحيح ازمايش كننده و دستگاهها) استفاده شد و تحت شرايط فريز شده و بلافاصله به ازمايشگاه بهار تهران رسانده شدند. يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد: تمرينات با وزنه در دو نوبت صبح و عصر بر سطح كورتيزول ازمودنيها موثر است(P=0/01 ,F=11/45) وليكن بر ايمنو گلوبلين هاي سرم(LGA,LGM,LGg) بدون تاثير است.