تحليل موانع استفاده از دوچرخه در فعاليتهاي ورزشي اوقات فراغت از ديدگاه كارشناسان حوزه دوچرخه سواري در شهر تهران

هدف اصلي در اين پژوهش تحليل موانع استفاده از دوچرخه در فعاليتهاي ورزشي اوقات فراغت از ديدگاه كارشناسان حوزه دوچرخه سواري در شهر تهران مي باشد. به منظور جمع آوري داده هاي تحقيق حاضر از روش ميداني استفاده خواهد شد. بدين صورت كه پس از كسب مجوز هاي لازم، محقق با حضور در سازمان ورزش شهرداري تهران، به پخش و جمع آوري پرسشنامه هاي تحقيق اقدام خواهد نمود. به منظور جمع آوري داده هاي تحقيق حاضر از پرسشنامه استاندارد عمادي و همكاران (1393) استفاده خواهد شد. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل تمامي كارشناسان سازمان ورزش شهرداري تهران شامل كاركنان اين سازمان كه در بخش هاي اداري و عملياتي اين سازمان مي باشد كه تعداد آنان 430 نفر مي باشدكه بر اساس جدول حجم نمونه مورگان تعداد 205 نفر به عنوان نمونه تحقيق مشخص خواهند گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق حاضر از روش هاي آماري كلموگروف- اسميرنوف و آزمون فريدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه موانع ايمني با ميانگين رتبه 27/2 مهمترين مانع استفاده از دوچرخه در فعاليتهاي ورزشي اوقات فراغت از ديدگاه كارشناسان حوزه دوچرخه سواري در شهر تهران بود.