تاثير هشت هفته تمرين هوازي بر فشار اكسايشي و توان آنتي اكسيداني در رت هاي نر نژاد ويستار

فعاليت هاي ورزشي از يك سو با افزايش فشار اكسايشي، احتمال تشكيل راديكال آزاد را افزايش مي دهند، از طرف ديگر با القاي آنزيم هاي ضد اكسايشي، سبب كاهش راديكال هاي آزاد مي شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسي « تاثير هشت هفته تمرين هوازي بر ميزان آسيب اكسايشي و توان آنتي اكسيداني در رت هاي نر نژاد ويستار » بود. به اين منظور 12 سر رت نژاد ويستار به دو گروه كنترل و تمرين هوازي تقسيم شدند. پروتكل تمرين شامل 8 هفته دويدن با 40 تا60 درصد حداكثر سرعت بر روي تردميل مخصوص حيوانات بود. قبل و 48 ساعت پس از تمرين، نمونه خوني از آزمودنيها گرفته شد. سطوح پلاسمايي سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز، ظرفيت آنتي اكسيداني تام و مالون دآلدئيد اندازه گيري شد و داده ها با استفاده از آزمون تي وابسته در سطح 05/0≥P تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد در گروه تمرين افزايش معناداري در مراحل پس آزمون نسبت به پيش آزمون در متغيرهاي سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز و ظرفيت آنتي اكسيداني تام و نيز كاهش معناداري در مالون دآلدئيد وجود دارد. ولي بين ميزان پيش آزمون و پس آزمون متغيرها در گروه كنترل تفاوت معناداري وجود نداشت. به طور كلي به نظر مي رسد تمرين هوازي مي تواند با افزايش سطح آنزيم هاي آنتي اكسيداني و ظرفيت آنتي اكسيداني تام و نيز كاهش مالون دآلدئيد، اثرات مفيدي بر سيستم آنتي اكسيداني داشته و باعث كاهش آسيب اكسايشي گردد.