بررسي جايگاه حقوق ورزشي در فقه و مباني حقوق اسلامي

حقوق ورزشي به بررسي كليه جرائم و شبه جرائمي مي پردازد كه ممكن است در عرصه ورزش توسط افراد درگير در امر ورزش اتفاق بيفتد. هدف از تحقيق حاضر بررسي جايگاه حقوق ورزشي در فقه و مباني حقوق اسلامي است. روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي – كتابخانه اي (اسنادي) بوده است. بدين معني كه پس از بررسي مباني فقهي و حقوقي اسلامي، يافته هاي مرتبط، استخراج و مورد تحليل و استنباط قرار گرفت. نتايج حاصل از مطالعه مباني تحقيقي نشان مي دهد كه در اسلام به روشني به پديده حقوق ورزش توجه شده است. بررسي مباني فقهي نظير المغني، مبسوط، سرائر، شرايع الاسلام، و قواعد الاحكام نشان مي دهد كه آيات و روايات متعددي در اسلام در خصوص ورزش و وجوب آن وجود دارد كه بيانگر ديدگاه روشن شريعت در اين مورد است. فقها ديدگاه هاي پر محتوا و مستحكمي در باب ورزش ارائه كرده اند. فتاوي با توجه به محدوديت رشته ورزشي در گذشته منحصر به تيراندازي، شنا، اسب دواني بوده و از نظر كمّي محدود بوده اما به لحاظ كيفي قابل استناد در مورد اغلب رشته هاي ورزشي و مسئوليت هاي حقوقي و كيفري ناشي از عمليات ورزشي است. به طور كلي اين يافته ها ضمن آنكه قدمت موضوع و ديدگاه روشن فقه در باب ورزش را مشخص مي نمايد به اهميت حوادث ناشي از فعاليت ورزشي نيز اشاره دارد.