مقايسه استحكام ذهني ميان مردان و زنان واليباليست مبتدي و حرفه‌اي

هدف از تحقيق حاضر مقايسه استحكام ذهني ميان مردان و زنان واليباليست مبتدي و حرفه‌اي بود. اين مطالعه از نوع توصيفي با ماهيت كاربردي بود كه به‌صورت ميداني انجام شد. جامعه آماري اين مطالعه، كليه ورزشكاران تيم‌هاي واليبال جوانان استان البرز در سال 1395 بود كه از ميان آن‌ها 8 تيم (حرفه‌اي-مبتدي و زن-مرد)، به‌صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شد. در اين پژوهش از برگه اطلاعات دموگراف، برگه رضايت شركت در تحقيق، مقياس 11 گويه اي استحكام ذهني MTS (مادريگال، هميل و گيل، 2013)، به‌عنوان ابزار استفاده شد. نتايج تحليل واريانس دوعاملي نشان داد كه بين استحكام ذهني مردان و زنان واليباليست مبتدي و حرفه‌اي تفاوت معناداري وجود ندارد (180/0p ). در سطح جنسيت، بين استحكام ذهني مردان و زنان واليباليست تفاوت معناداري وجود داشت و استحكام ذهني زنان به‌طور معناداري از مردان بيشتر بود (003/0p ) و در اثر تعاملي جنسيت و سطح مهارت، بين استحكام ذهني واليباليست‌هاي حرفه‌اي و مبتدي تفاوت معناداري مشاهده نشد (230/0p ). نتيجه مي‌گيريم عواملي نظير موقعيت زماني، سابقه رقابتي، ميزان سن، سطح فعاليت، ماهيت رشته ورزشي و تفاوت‌هاي فردي در شكل‌گيري و ايجاد استحكام ذهني مطلوب نقش مهمي داشته و تحت تأثير متغيرهاي مختلفي قرار دارد كه نيازمند مطالعات بيشتر براي كشف مكانيسم‌هاي پايه براي توسعه آن است و همچنين با توجه به آموزش پذيري استحكام ذهني، از مهارت‌هاي ذهني به‌وسيله روان شناسان ورزشي در تيم‌هاي مردان واليبال استان البرز استفاده گردد.