بررسي روش هاي كششي ايستا و پويا بر آمادگي حركتي زنان ورزشكار

زمينه: گرم كردن يكي از مهمترين اجزاي تمرينات ورزشي است كه با افزايش دما و سوخت وساز انرژي عضله، افزايش خاصيت ارتجاعي بافت، برون ده قلبي، جريان خون محيطي، بهبود عملكرد دستگاه عصبي و فراخواني عصبي عضلاني واحدهاي حركتي، بر بهبود عملكرد ورزشي اثرگذار است. هدف: هدف از اين پژوهش بررسي تاثير روش هاي كششي ايستا و پويا بر توان انفجاري و سرعت زنان واليباليست 18 تا 30 سال شهرستان جهرم بود. آزمودني هاي اين تحقيق 30 نفر از زنان واليباليست شهرستان جهرم با ميانگين سني 81/3±16/23، قد 59/4±53/167، وزن 93/7±90/61 و شاخص توده بدني65/2±36/22 بودند كه به صورت داوطبانه در اين پژوهش شركت كردند. مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي و از لحاظ هدف كاربردي بود. آزمودني ها آزمون توان انفجاري (پرش سارجنت) و سرعت (دو 45 متر) را در سه سطح بدون كشش، كشش ايستا و كشش پويا به فاصله يك روز انجام دادند. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات درون گروهي از آزمون تحليل واريانس مكرر و آزمون تقيبي بون فروني استفاده شد. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه مقايسه بين ميانگين توان انفجاري بدون كشش و كشش ايستا (0001/0 p)، بدون كشش و كشش پويا (0001/0 p)، كشش ايستا و كشش پويا (0001/0 p)، معنا دار بود. همچنين مقايسه بين ميانگين سرعت بدون كشش و كشش ايستا (0001/0 p)، بدون كشش و كشش پويا (0001/0 p)، كشش ايستا و كشش پويا (0001/0 p)، نيز معنادار بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج تحقيق تمرينات كششي ايستا با تاثير بر حساسيت رفلكسي و فعال سازي گيرنده هاي عمقي باعث بازدارندگي عصبي و در نتيجه كاهش تعداد واحد هاي حركتي و كاهش توليد نيرو نسبت به كشش پويا مي شود . از سوي ديگر تمرينات كششي پويا با افزايش هماهنگي درون عضلاني، بهبود حس عمقي عضلات و افزايش هماهنگي بين عضلات موافق و مخالف ميتواند موجب افزايش توان انفجاري و سرعت شوند.