شماره ركورد كنفرانس :
4421
عنوان مقاله :
جايگاه و محدوديت‌هاي انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي يا استان و شهرستان در قانون اساسي و قوانين عادي دوره‌ي مشروطه
پديدآورندگان :
عباسي بيژن babbasi@ut.ac.ir دانشگاه تهران
كليدواژه :
واحدهاي تقسيمات كشوري , انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي يا استان و شهرستان , وظايف و اختيارات انجمن‌ها , محدوديت‌هاي انجمن‌ها , نظارت بر انجمن‌ها توسط دولت مركزي.
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي قانون اساسي و دولت مشروطه در ايران
چكيده فارسي :
يكي از عناصر دولت مردم سالار و قانونمدار، پذيرش اصل عدم تمركز محلي و واگذاري اداره‌ي امور محلي به نهادها و مقامات منتخب مردم محل از قبيل شوراهاي محلي، شهرداري يا دهياري مي‌باشد. پس از پيروزي جنبش مشروطه در قانون اساسي مشروطه، به اين اصل اشاره نشده بود ولي پس از اعتراض مشروطه خواهان، متمم قانون اساسي مشروطه به تشكيل انجمن‌هاي ايالتي و ولايتي و وظايف، اختيارات و محدوديت‌هاي آنها به طور كلي اشاره كرد. براي اجراي اصول مربوط در اين قانون نيز قوانيني عادي توسط مجلس شوراي ملي در سال‌هاي 1286، 1349 و 1355 تصويب گرديد. جايگاه اين انجمن‌ها در متمم قانون اساسي و قوانين عادي چيست و اختيارات و محدوديت‌هاي آنها كدامند؟ جايگاه اين انجمن‌ها در قوانين عادي تصويبي تا چه اندازه با وضعيت آنها در قانون اساسي مطابقت دارد؟ با بررسي قوانين عادي، مشخص گرديد كه جايگاه و اختيارات اين انجمن‌ها در قياس با قانون اساسي تنزل يافته و عملاً نيز اين انجمن‌ها در دوران مشروطه تشكيل نشدند.
