تأثير آموزش حافظه فعال رايانه محور بر بهبود مهارتهاي حل مسئله رياضي دانش آموزان با مشكلات يادگيري رياضي

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي تمرين برنامههاي رايانهاي شناختيِ حافظه فعال بر بهبود عملكرد حلمسئلهرياضيدانشآموزان با مشكلات يادگيري رياضي مي باشد. اين پژوهش به روش نيمهآزمايشي با استفاده از طرح پيشآزمون-پس آزمون با گروه كنترل انجام گرفت. به اين منظور، ابتدا با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي چند مرحلهاي، ١٨٠دانش آموز پسرپايه چهارم ابتدايي انتخاب شدند، سپس از ميان آنها ٣٠دانشآموز با مشكلات يادگيري رياضي ، به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه ١٥نفره آزمايش و كنترل تقسيم شدند. به منظور جمع آوري داده ها از آزمو ن تشخيصي رياضيات ايران كي مت و آزمون رياضي پژوهشگرساخته استفاده شد. . آزمودنيهاي گروه آزمايش به مدت ٢٠جلسه ٦٠دقيقهاي ، برنامه آموزش راهبردهاي حافظه فعال را بهوسيله برنامه هاي مداخلهاي رايانهاي»حافظه كاري« و »بهسازي و تقويت ذهن« به صورت كاملاً انفرادي دريافتميكردند و آزمودنيهاي گروه كنترل، برنامه آموزشي معمولي خود را توسط آموزگارانشان ادامه مي دادند. تحليل آماري با استفاده از روش تحليل كواريانس نشان داد كه بين نمرات پيشرفت رياضي دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد. بنابراين آموزش رايانهمحور حافظه فعال مي تواند به عنوان يك روش مداخلهاي در پيشرفت عملكرد مهارتهاي حل مسئله رياضي و عملكرد تحصيلي در درس رياضي دانشآموزان با مشكلات يادگيري رياضي ، مورد استفاده قرار گيرد