بررسي تاثير آموزش زمينه محور علوم تجربي بر عملكرد دانش آموزان پايه هشتم با رويكرد درس پژوهي

مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش زمينه محور علوم تجربي بر عملكرد دانش آموزان پايه هشتم با رويكرد درس پژوهي انجام شد. روش پژوهش آن از نوع نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون _ پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي مدارس منطقه 2 شهرستان بهارستان در سال 1395 است كه يكي از آنها به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب گرديد. حجم نمونه شامل 60 دانش آموز پايه هشتم است كه 30 نفر از آنها در گروه آزمايش و 30 نفر در گروه گواه قرار داده شد. دانش¬آموزان گروه آزمايش با مدل 8 مرحله اي زمينه محور و گروه گواه با روش مرسوم آموزش ديد¬ند. براي جمع آوري اطلاعات از چك ليست ارزش يابي از عملكرد دانش آموزان در كار گروهي و نظرسنجي از گروه درس پژوهي استفاده شده است. روايي محتوايي ابزارها به وسيله متخصصين تأييد و پايايي ابزار با آلفاي كرونباخ به دست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل كواريانس نشان داد بين دو گروه از جهت عملكرد تفاوت معنا داري وجود دارد و نتايج حاصل از نظرسنجي گروه درس پژوهي نشان داد كه دانش آموزان گروه آزمايش با علاقه در فعاليت ها شركت كردند و ميزان پايبندي معلم به رويكرد زمينه محور زياد بود بنابراين، به كارگيري مدل 8 مرحله اي زمينه محور در درس علوم تجربي به عنوان روشي مناسب جهت بهبود عملكرد دانش-آموزان پيشنهاد مي¬شود.