ارزيابي تحمل به تنش شوري ژنوتيپ¬هاي گندم در مرحله گياهچه¬اي

شوري يك تنش محيطي مهم است كه باعث كاهش توليد محصولات كشاورزي مي¬گردد به منظور بررسي تحمل به تنش شوري در برخي ارقام ولاين هاي گندم و همچنين مطالعه تاثير تنش شوري بر برخي صفات، تعداد 8 رقم و لاين گندم در يك آزمايش فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي در سه تكرار در شرايط گلخانه‌اي (كشت هيدرو پونيك) مورد ارزيابي قرار گرفتند. فاكتور A شامل دو سطح شوري (0 به عنوان شاهد و 12 دسي زيمنس برمتر نمك كلريد سديم) و فاكتور B شامل ژنوتيپ ها بود. نتايج تجزية واريانس نشان داد كه شوري اثر معني‌داري در سطح يك درصد بر صفات ارتفاع گياه، طول برگ، عرض برگ، سطح برگ، طول ريشه، وزن تر ريشه، وزن تر بيوماس، وزن خشك ريشه، وزن خشك بيوماس و ميزان كلروفيل در مراحل مختلف داشت.اثر رقم (b)بر صفات ارتفاع بوته، طول برگ، عرض برگ وميزان كلروفيل در سطح يك درصد و صفات وزن تر بيوماس، وزن خشك بيوماتس، وزن تر ريشه ، وزن خشك ريشه، سطح برگ، طول ريشه در سطح پنج درصد معني دار شد . در بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي لاين هاي شماره 3 ، 4 و 5 با داشتن بيشترين مقدار ارتفاع بوته، بيوماس تر، خشك، طول برگ و طول ريشه و برتري نسبت به شاهد ارگ به عنوان زنوتيپ هاي متحمل و مناسب براي شرايط شور و رقم شيرودي با داشتن كمترين ارتفاع بوته، وزن خشك ريشه وطول برگ به عنوان ژنوتيپ حساس به شوري شناسايي گرديدند