تأثير بيوچار و اسيد ساليسيليك، بر ميزان عناصر غذايي دانه در گلرنگ(Carthamus tinctorins L) در شرايط كم¬آبي

امروزه گلرنگ به علت دارا بودن روغني با كيفيت و خواص دارويي، مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از نهاده¬هايي كه بتواند در شرايط خشكي بر عملكرد تأثير مثبت داشته باشد از اهميت بالايي برخوردار است. به منظور تأثير كاربرد بيوچار واسيد ساليسيليك در شرايط كم¬آبي بر مقدار روغن، ازت، فسفر و پروتئين بذر گلرنگ، آزمايشي به صورت اسپيلت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار، در دانشكده كشاورزي دانشگاه صنعتي شاهرود اجرا شد. تيمارها شامل دور آبياري در سه سطح 7، 10و 14 روز (فاكتور اصلي)، اسيد ساليسيليك در دو سطح مصرف و عدم مصرف و بيوچار در سه سطح عدم مصرف، بيوچار گردو و بيوچار بيد، هر كدام به ميزان 10 تن در هكتار (فاكتورهاي فرعي) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد فسفر در تنش 10 روز، موجب افزايش 47% نسبت به شاهد شد همچنين در پروتئين دانه، فاكتور عدم تنش با استفاده از بيوچار بيد، نسبت به شاهد افزايش عملكرد %47 و در تنش¬ 14 روز، بيوچار گردو عملكرد 4% را نسبت به شاهد داشت. روغن بذر در عدم تنش و استفاده از بيوچار بيد 12 % افزايش را نسبت به تنش 10 روز و 24 % افزايش را نسبت به تنش 14 روز داشت. ميزان ازت در همين شرايط نسبت به شاهد 47 %، در تنش10 روز، 9% و در تنش 14 روز، 13% اختلاف ايجاد كرد. به طور كلي استفاده از نهاده¬اي كه جنبه¬ي اكولوژيكي سيستم را بهبود و فراهمي عناصر غذايي را افزايش دهند، در كشاورزي پايدار توصيه مي¬شود.