شماره ركورد كنفرانس :
4424
عنوان مقاله :
بررسي اثر متقابل ژنوتيپ در محيط و پايداري عملكرد ژنوتيپهاي آفتابگردان با استفاده از روش AMMI
پديدآورندگان :
خماري علي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد كرج , مصطفوي خداداد mostafavi@kiau.ac.ir دانشگاه آزاد اسلامي، واحد كرج , محمدي عبداله دانشگاه آزاد اسلامي، واحد كرج،
كليدواژه :
امي , پايداري , سازگاري
عنوان كنفرانس :
دومين كنگره بين المللي و چهاردهمين كنگره ملي علوم زراعت و اصلاح نباتات ايران
چكيده فارسي :
به منظور بررسي پايداري عملكرد دانه دوازده ژنوتيپ آفتابگردان در پنج مكان شامل اراك، بيرجند، شيراز، كاشمر و كرج، در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي (RCBD) با سه تكرار از روش امي استفاده گرديد. نتايج تجزيه واريانس به روش امي حاكي از معنيداري اثر محيط در سطح احتمال 1 درصد و اثر متقابل ژنوتيپ×محيط در سطح احتمال 5 درصد بود. اولين و دومين مؤلفه اصلي حدود 84 درصد از اثر متقابل را در واريانس دادهها توجيه نمودند. بر اساس مدل امي ژنوتيپ Progress به عنوان ژنوتيپ پايدار نسبت به ساير ژنوتيپها بود و همچنين ژنوتيپهاي Zaria، Lakomka، SHF81-90، Gabur و Zargol سازگاري عمومي نسبت به محيطهاي مورد بررسي داشتند. ژنوتيپهاي Progress، Master و Zargol با محيطهاي اراك و كرج ، ژنوتيپ Favorit با محيط شيراز، ژنوتيپهاي SHF81-90 و Gabur با كاشمر و ژنوتيپهاي Armaverski، Sor و Zaria با محيط بيرجند بر اساس دو مؤلفه اصلي اول اثر متقابل داراي سازگاري خصوصي بودند. در بين محيطهاي مورد بررسي، محيط كرج نسبت به ساير محيطها از پايداري بيشتري برخوردار بود.