مطالعه رابطه عملكرد دانه و برخي صفات زراعي مهم در ژنوتيپ‌هاي آفتابگردان از طريق تجزيه مسير

اين مطالعه در سال زراعي 1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج، به منظور بررسي روابط بين صفات موثر بر عملكرد دانه ارقام آفتابگردان انجام شد. طرح مورد استفاده بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار بود. نتايج همبستگي ساده صفات حاكي از آن بود كه صفات عرض بذر، قطر بذر، طول بذر و وزن صد دانه داراي همبستگي مثبت و معني‌داري با عملكرد دانه در سطح احتمال 1 درصد بودند. در تجزيه رگرسيون گام به گام صفت عرض دانه اولين صفتي بود كه وارد مدل شد و حدود 67 درصد از تغييرات عملكرد را توجيه نمود. صفات طول بذر و قطر ساقه به ترتيب بعد از صفت عرض دانه وارد مدل شدند و در مجموع 88 درصد از تغييرات عملكرد را توجيه كردند. سپس بر روي صفات وارد شده به مدل رگرسيون، تجزيه عليّت به منظور شناسايي اثرات مستقيم و غير مستقيم صفات و تعيين سهم هر يك از صفات بر روي عملكرد دانه انجام شد و نتايج آن نشان داد كه هر يك از صفات عرض دانه، طول دانه و قطر ساقه به ترتيب به ميزان 518/0، 424/0 و 277/0 بيشترين اثر مستقيم و مثبت را با عملكرد دانه داشتند. بنابراين مي‌توان از اين صفات در جهت افزايش عملكرد دانه بهره جست.