تغييرات ميزان پرولين و عملكرد در اثر تاخير در آبياري در ارقام ارزن و سورگوم اسپيدفيد

به منظور ارزيابي تحمل به خشكي سه رقم ارزن و يك رقم سورگوم، آزمايشي به صورت كرت¬هاي خرد شده در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. عامل اصلي دور آبياري در سه سطح شامل انجام آبياري پس از 80 (شاهد)، 120 و 160 ميلي¬متر تبخير از تشتك تبخيركلاس آ و عامل فرعي شامل يك رقم سورگوم (Sorghum bicolor var. Speedfeed) و سه رقم ارزن باستان (Setaria italica var. Bastan)، پيشاهنگ (Panicum miliaceum var. Pishahang) و نوتريفيد (Pennisetum americanum var. Nutrifeed) بود. نمونه برداري متناسب با دور آبياري و در شش مرحله شامل قبل، يك، سه، پنج، هفت و نه روز بعد از آبياري انجام شد. نتايج نشان داد كه تاخير در آبياري (افزايش دور آبياري) سبب كاهش عملكرد علوفه و افزايش پرولين گرديد. تغييرات پرولين برگ با ميزان فراهمي رطوبت در ارتباط بود. تنش خشكي داراي اثرات ابقايي بوده و تغييرات پرولين ناشي از تاخير در آبياري حتي در روزهاي بعد از انجام آبياري مشاهده شد. پرولين برگ به عنوان تنظيم كننده اسمزي با عملكرد علوفه همبستگي مثبت داشت. براساس نتايج، در دور آبياري 120 ميلي¬متر تنش خشكي ملايم و كاهش عملكرد محدود بود. اين مطلب مي¬تواند در رابطه با كم آبياري و افزايش راندمان آب آبياري مورد توجه قرار گيرد.