اثر سيستم‌هاي مختلف كودي بر بيوماس گياهان پوششي لگوم

به منظور بررسي اثر سيستم‌هاي مختلف كودي بر بيوماس گياهان پوششي لگوم، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار، در سال 1392 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه اروميه اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل انواع گياهان پوششي شبدر قرمز، خلر، ماشك و گاودانه به عنوان فاكتور اول و كاربرد كود آلي (دامي)، كودهاي زيستي نيتروكسين و فسفات بارور-2 و سطوح مختلف كود شيميايي (سيستم‌هاي كودي پرمصرف، متوسط مصرف، كم مصرف) به عنوان فاكتور دوم بودند. نتايج نشان داد كه روند تغييرات بيوماس گياهان پوششي در تمامي سيستم‌هاي كودي در طي سه مرحله برداشت، افزايشي بود. در بين گياهان پوششي ماشك و خلر در سيستم كودي پر مصرف بالاترين ميزان بيوماس را نسبت به شبدر و گاودانه دارا بودند. در بين سيستم‌هاي كودي، كمترين بيوماس متعلق به شبدر و گاودانه در سيستم كودي كم مصرف بود. به طوركلي سيستم كودي آلي از نظر افزايش بيوماس گياهان پوششي فقط بر سيستم كودي كم مصرف برتري داشت. نتايج نشان داد كه در تمامي سيستم‌هاي كودي مورد مطالعه، روند تجمع ماده خشك در گياهان پوششي به صورت ماشك خلر گاودانه شبدر بود. با توجه به نتايج به دست آمده، گياه ماشك و خلر به عنوان گياهان پوششي با بازدهي بالا توصيه مي شوند.