بررسي تغييرات جذب روي توسط گياه گندم در اثر آبشويي خاك شور در حضور قارچ آربوسكولار ميكوريزاي بومي خاك

افزايش غلظت عناصر كم مصرف مانند روي در اندام¬هاي گياهي علاوه بر تضمين عملكرد گياه مي¬تواند بخشي از نياز مصرف كننده را نيز به اين عناصر تأمين نمايد. مديريت¬هاي مختلف از جمله آبشويي خاك¬هاي شور مي¬تواند روند جذب عنصر روي توسط گياه را تحت تأثير قرار دهد. به علاوه همزيستي گياه با قارچ¬هاي آربوسكولار ميكوريزا يكي از راهكارهاي افزايش جذب روي در گياهان مي¬باشد. به همين منظور يك آزمايش گلداني با سه سطح شوري (5، 10 و 15 دسي¬زيمنس بر متر) و دو سطح قارچ آربوسكولار ميكوريزاي بومي (داراي قارچ و فاقد قارچ) به منظور بررسي تغييرات جذب روي توسط گياه گندم در اثر آبشويي خاك شور در حضور نوع بومي اين قارچ انجام گرفته است. نتايج نشان داد با آبشويي خاك عملكرد گياه افزايش يافته است. به علاوه آبشويي خاك و كاهش شوري باعث افزايش جذب روي در اندام هوايي شده در حالي كه غلظت روي به دليل اثر رقت كاهش يافته است. به علاوه تأثير قارچ¬هاي ميكوريزاي بومي در افزايش جذب روي با افزايش شوري افزايش يافته است. در مجموع استفاده از گونه¬هاي بومي قارچ سازگار با خاك شور مي¬تواند سبب افزايش روي در گياه شود در حالي كه اعمال مديريت آبشويي از عملكرد اين گونه¬هاي بومي مي¬كاهد.