ارزيابي گياهان پيش كاشت در زراعت ذرت، رقم 640

بهره برداري از گياهان پوششي به منظور بالا بردن كارايي نهاده‌ها در جهت كشاورزي پايدار مي‌باشد. و بدين منظور پژوهشي در سال 1391 بر روي گياهان پوششي در زراعت ذرت (رقم 640) صورت گرفت. اين پژوهش بر پايه طرح بلوك كامل تصادفي در 4 تكرار با 3‌عامل طراحي‌گرديد. عامل‌اول (a) گياهان پوششي در 3‌سطح شامل: (پركو((Perko PVH))، تربچه روغني((Ropharus Sativus)) و شاهد)، عامل دوم (b) كود دامي در 2 سطح شامل: (عدم مصرف ((تيمار شاهد))، مصرف كود دامي ((12 كيلوگرم)) در هركرت آزمايشي) و عامل سوم (c) كود نيتروژن در 4 سطح 25 و 50 و 75 و 100 درصد از مقدار توصيه شده (220 كيلوگرم در هكتار)، تيمارهايي اين پژوهش را تشكيل دادند. پس از تجزيه و تحليل داده‌هاي بدست آمده در برنامه SAS صفات عملكرد بيولوژيك، عملكرد‌دانه و شاخص برداشت مورد ارزيابي قرار‌گرفتند. مشاهده گرديد كه اثر متقابل(a*b*c) براي هيچكدام از صفات اندازه‌گيري شده معنادار نبود و اثر متقابل(a*c) براي شاخص برداشت و (b*c) براي عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك معنادار بودند، اثر اصلي (c) براي تمام صفات اندازه گيري شده درسطح 5% معنادار شد. و آزمون مقايسه ميانگين‌ها با روش دانكن در سطح احتمال 5% انجام گرفت. تاثير گياهان پوششي در اين پژوهش در اثر متقابل(a*c)، براي پركو در سطح 75% از مقدار توصيه شده كود نيتروژن با (20/16) درصد افزايش نسبت به شاهد بود و به مراتب تاثير بيشتري به نسبت تربچه روغني در شاخص برداشت ذرت نشان داد و در ساير صفات اثري كه متاثر از گياهان پوششي باشد مشاهده نگرديد.