تعيين مدل رگرسيوني توصيف كننده رشد طولي ميانگره نسبت به زمان

برنج از گياهان زراعي مهم قاره¬ي آسياست و پژوهش در ارتباط با اين گياه از جايگاه ويژه¬اي برخوردار است. در بررسي¬هاي فيزيولوژيكي، تجزيه و تحليل رشد و روش¬هاي رياضي از جمله تعيين بهترين تابع رگرسيوني كه بتواند رشد طولي ميانگره¬ نسبت به زمان را كمي نموده و مقاديرآن را پيش بيني نمايد، مي¬تواند اطلاعات مفيدي در مورد اين متغير ارائه نمايد. در پژوهش حاضر به منظور برازش بهترين مدل رگرسيوني توجيه كننده رابطه بين افزايش رشد طولي ميانگره آخر برنج رقم شاه پسند نسبت به زمان، آزمايشي در بهار و تابستان 1394 در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه گيلان انجام گرديد. پس از ثبت طول ميانگره از ابتداي مرحله زايشي تا رسيدگي و ثابت شدن مقادير، از مدل¬هاي مختلف غير خطي از جمله لجستيك، نمايي، لگاريتمي، درجه سوم، هذلولي، شنات، نمايي مجانب، چاپمن-ريچارد، وان برتالانفي، گومپرتز، تواني و ويبول استفاده شد. نتايج نشان داد، مدل درجه سوم با بالاترين ضريب تبيين تصحيح شده (R2=0.993) و كمترين جذر ميانگين مربعات خطا (RMSE=0.133) بهترين مدل در توجيه تغييرات طول ميانگره آخر برنج رقم شاه پسند نسبت به زمان بود. انتظار مي¬رود بتوان از اين مدل با دقت بسيار بالا براي پيش بيني رشد طولي ميانگره در رقم شاه پسند استفاده نمود.