عملكرد و اجزاي عملكرد باقلا (Vicia faba L.) در كشت مخلوط با بادرشبو (Dracocephalum moldavica) تحت تاثير تيمارهاي مختلف كودي

يكي از راه¬كارهاي كليدي در كشاورزي پايدار، بازگرداندن تنوع به بوم¬نظام¬هاي كشاورزي، مديريت مؤثر آن و استفاده از كودهاي آلي و زيستي به جاي كودهاي شيميايي است. كشت مخلوط به عنوان نمونه¬اي از نظام¬هاي پايدار در كشاورزي اهدافي مانند ايجاد تعادل اكولوژيك و بهره¬برداري بيشتر از منابع را دنبال مي¬كند. به همين دليل، به منظور ارزيابي اثر منابع كودي بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه باقلا (Vicia faba L.) در كشت مخلوط با بادرشبو، آزمايشي فاكتوريل در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در سال 1393 انجام گرفت. فاكتور اول نوع كشت در پنج سطح شامل كشت خالص باقلا، كشت خالص بادرشبو و كشت مخلوط اين دو گياه به صورت رديفي جايگزيني به نسبت 1:1 و نواري با نسبت¬هاي 2:2 و 4:2 باقلا-بادرشبو و فاكتور دوم نوع كود در سه سطح شامل كاربرد 100 درصد كود شيمايي (اوره + سوپرفسفات¬تريپل)، كودهاي زيستي (ازتو بارور + بارور 2) + 50 درصدكود شيميايي و ورمي¬كمپوست بودند. كشت خالص باقلا بيشترين تعداد دانه در بوته و عملكرد دانه را داشت. در بين كشت¬هاي مخلوط بيشترين تعداد غلاف در بوته در تيمار جايگزيني 1:1 و كود ورمي¬كمپوست بدست آمد. اثر نوع كود بر تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه معني¬دار نبود. بيشترين عملكرد دانه باقلا مربوط به تيمار خالص باقلا و كود شيميايي به ميزان 75/135 گرم در مترمربع به دست آمد. بر اساس نتايج حاصل، كشت خالص باقلا و كاربرد كودهاي شيميايي بيشترين عملكرد دانه را نشان داد.