اثر براسينواستروئيد و تنش كم¬آبي در گياه مادري بر برخي صفات كيفي بذر توليدي گندم رقم سيروان

به منظور بررسي تأثير تنش خشكي آخر فصل، در دو مرحله، و غلظت‌هاي مختلف هورمون برازينواستروئيد (صفر، 05/0 و 1/0 ميلي گرم بر ليتر)، بر برخي صفات بذري گندم رقم سيروان، آزمايشي به صورت اسپيلت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار، انجام شد. فاكتور اصلي تنش خشكي در سه سطح و فاكتورهاي فرعي غلظت هورمون و زمان محلول پاشي هورمون، است. صفات مورد بررسي شامل هدايت الكتريكي بذر، درصد و سرعت جوانه زني، وزن خشك گياهچه، شاخص بنيه گياهچه، طول ريشه‌چه و ساقه‌چه، درصد افت قبل از بوجاري، درصد پروتئين بذر، فعاليت آنزيم كاتالاز و پراكسيداز در بذر مي‌باشد. نتايج نشان داد در صفت درصد جوانه¬زني عامل زمان محلول¬پاشي اثري بر ميزان صفت نداشت و در بين غلظت¬هاي مختلف هورمون، در تنش گل¬دهي غلظت 1/0 و 05/0 ميلي¬گرم ب ليتر داراي تفاوت معني¬دار با شاهد هستند. در شاخص بنيه گياه¬چه با توجه به معني¬دار بودن اثرات سه¬گانه در بين سطوح مختلف تنش بيشترين اثر را غلظت 1/0 ميلي¬گرم بر ليتر هورمون داشت. اثرات متقابل سه¬گانه تنش خشكي، غلظت هورمون و زمان محلول¬پاشي در هر دو صفت فعاليت آنزيم پراكسيداز و كاتالاز در بذر معني دار است، در مجموع مي¬توان گفت كه درصد -جوانه زني تحت تأثير غلظت هورمون در شاهد و تنش¬ مرحله¬ي پر شدن دانه قرار نگرفت، اما در كرت¬هي تنش گل¬دهي موجب افزايش درصد جوانه¬زني نسبت به شاهد شد و در رابطه با فعاليت آنزيم¬هاي آنتي اكسيدانت نسبت به غلظت صفر شاهد و در مقايسه تنش خشكي و آبياري شاهد موجب افزايش صفات مذكور گشته بود.