اثر ميدان مغناطيسي بر ويژگي¬هاي جوانه¬زني و رشد گياهچه ريحان (Ocimum basilicum L.)

به منظور بررسي تأثير شدت و مدت زمان‌هاي مختلف ميدان مغناطيسي بر ويژگي‌هاي جوانه زني بذر ريحان سبز (Ocimum basilicum L.) ، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در 4 تكرار در آزمايشگاه دانشكده كشاورزي دانشگاه گيلان در سال 1394 انجام شد. تيمارهاي مورد بررسي در اين تحقيق شامل شدت ميدان مغناطيسي در چهار سطح (2، 4، 6 و 8 ميلي¬تسلا) و مدت زمان (20،60،100و140 دقيقه) به همراه شاهد(بدون اعمال ميدان مغناطيسي) بود. از بين صفات مذكور اثر متقابل وزن خشك ريشه‌چه، طول ريشه‌چه و فعاليت آنزيم آلفا آميلاز، همچنين اثر اصلي شدت ميدان مغناطيسي در صفات وزن تر و خشك ساقه‌چه و اثر اصلي مدت زمان ميدان مغناظيسي در صفت سرعت جوانه‌زني معني‌دار گرديد. نتايج نشان داد كه تيمار ميدان مغناطيسي به ترتيب سبب افزايش معني‌دار 15 و 30 درصدي طول ريشه‌چه و افزايش فعاليت آنزيم آلفاآميلاز نسبت به شاهد گرديد. همچنين با اعمال ميدان مغناطيسي در شدت 4 ميلي تسلا به مدت 100 دقيقه سرعت جوانه‌زني 50 درصد كاهش را نسبت به شاهد نشان داد كه متناسب با آن متوسط زمان جوانه‌زني روند افزايشي 10 درصدي را نشان داد. به علاوه ميدان مغناطيسي سبب افزايش وزن خشك ريشه‌چه نسبت به ساقه‌چه گرديد. همچنين طول ريشه‌چه از 92/1 سانتيمتر در شاهد به 20/2 سانتيمتر در شدت 4 ميلي تسلا به مدت 20 دقيقه رسيد كه بيانگر افزايش 15 درصدي طول ريشه‌چه مي باشد. هر‌چند‌ كه ميدان مغناطيسي تأثير معني‌داري بر شاخص بنيه بذر و درصد جوانه‌زني نشان نداد. به نظر مي‌رسد كه قرار گرفتن بذرها در شدت 2 ميلي تسلا به مدت 20 دقيقه اثر تحريك كنندگي و تيمارهاي قوي‌تر اثر بازدارندگي بر صفات جوانه‌زني داشتند.