امكان سنجي بهبود همزيستي ميكوريزايي ، فعاليت بيولوژيكي خاك و اسانس در گياه نعنا فلفلي(Mentha piperita L.) با استفاده از بيوچار و نيتروژن و همزيستي ميكوريزايي

اين پژوهش به منظور بهبود كارايي مصرف آب در گياه نعنا فلفلي(.Mentha piperita L ) با استفاده از كاربرد بيوچار و همزيستي ميكوريزايي در مرداد ماه 1394 در گلخانه دانشكده كشاورزي كرج اجرا شد. اين آزمايش بصورت فاكتوريل در قالب طرح تصادفي در4 تكرار اجرا شد. فاكتورهاي اين آزمايش شامل بيوچار در 3 سطح (0%،15 %و30% وزني/وزني) و ميكوريزا در 2 سطح ( مصرف و عدم مصرف) و نيتروژن در 2 سطح (مصرف و عدم مصرف) بود. صفاتي نظير همزيستي ميكوريزايي و فعاليت بيولوژيكي خاك، درصد اسانس و عملكرد اسانس اندازه گيري شد. نتايج بيانگر آن است كه اثرات متقابل سه گانه بيوچار و نيتروژن و ميكوريزا در صفات فوق داراي اختلاف معني داري در سطح احتمال 1% بوده است و هر كدام از تيمارهاي ميكوريزا و بيوچار 30% و ميكوريزا داراي بيشترين عملكرد در همزيستي ميكوريزايي(%68.46) و در فعاليت بيولوژيكي خاك، درصد اسانس و عملكرد اسانس با افزايش بيوچار عملكرد افزايش يافته است، بطوريكه تيمار بيوچار 30% داراي بيشترين عملكرد فعاليت بيولوژيكي خاك به مقدار (micromole carbon /g soil/ hour 0.202)، همچنين داراي بيشترين درصد اسانس به مقدار (34/2 %) و عملكرد اسانس(ml/cm2 of leaf 083/23) بوده است.