بررسي و مقايسه خصوصيات كمي و كيفي توده هاي اصلاحي چغندرقند در شرايط مختلف تنش شوري در مقايسه با شرايط بدون تنش

شوري خاك از عمده¬ترين عوامل محدود كننده توليد موفق محصولات زراعي در ايران و جهان مي باشند و چغندر قند تا حدودي مي تواند به شرايط سخت محيطي، از خود تحمل نشان بدهد. در اجراي اين تحقيق تعداد 9 توده اصلاحي به همراه 3 رقم مقاوم و حساس به شوري چغندرقند به عنوان شاهد، در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار در شرايط بدون تنش و تنش شوري شديد و متوسط مورد ارزيابي قرار گرفتند. ميزان شوري خاك پس از اندازه گيري در شرايط شوري متوسط2 ±10 = EC و براي شوري زياد mmohs/cm 2 ±18 = EC تعيين گرديد. در اين تحقيق صفات عملكرد ريشه، شكر سفيد، درصدقند و ناخالصي هاي ريشه (ازت،سديم و پتاسيم)، در هر دو محيط تنش و بدون تنش اندازه گيري شدند. نتايج تجزيه واريانس ساده صفات در شرايط بدون تنش نشان داد كه بين توده ها از نظر عملكرد ريشه و شكر اختلاف معني داري از نظر آماري وجود دارد. نتايج تجزيه واريانس صفات در شرايط تنش شوري نشان دهنده وجود اختلاف شديد آماري براي صفات مختلف آماري در بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي بود. در نهايت براساس نتايج بدست آمده از اين تحقيق از بين توده¬هاي مورد بررسي در شرايط تنش و بدون تنش، هيبريدشماره 5 نسبت به ساير توده¬ها علاوه بر دارا بودن پتانسيل بالاي توليد محصول در شرايط بدون تنش (11/91 تن در هكتارمحصول ريشه)، داراي بالاترين عملكرد ريشه در شرايط تنش شوري (EC 18) ميلي موس بر سانتي متر (44/44 تن در هكتارمحصول ريشه) و در شريط تنش متوسط (1 ±8 = EC ميلي موس بر سانتي متر) داراي 33/73 تن در هكتار محصول ريشه بوده است. با توجه به نتايج بدست آمده از اين تحقيق مي توان اين هيبريد را به عنوان بهترين هيبريد از بين تمامي تيمارهاي مورد بررسي انتخاب نمود و معرفي نمود.