گونه شناسي رفتاري پيامبر اسلام با مخالفين در مكه ومدينه

بديهي است كه از انجام هر پژوهش هدف يا اهدافي دنبال مي شود. هدف عمده پژوهش حاضر، از يك سو، آگاهي از شيوه برخورد رسول خدا با مخالفان و از سوي ديگر، بررسي امكان استفاده حكومت هاي اسلامي بويژه حكومت هاي اسلامي عصر حاضر از الگوي رفتاري آن حضرت در مصاف با مخالفان است. روش تحقيق؛ روش تحقيق مورد استفاده در اين پژوهش توصيفي- تحليلي و تكنيك مورد استفاده نيز از نوع اسنادي و كتابخانه اي است. نتيجه تحقيق؛ رسول خدا (ص) در پي استقرار تعاليم وحياني باهدف تامين سعادت دنيوي و اخروي مردم بود. تمامي اقدامات آن حضرت در بعد عقيدتي، اخلاقي و عملي بدنبال اين راهبرد بود و جنگ و صلح، دولت و شيوه برخورد با موافق و مخالف، همه در اين جهت استخوانبندي مي شد. يافته تحقيق؛ اگرچه ساختار مكتب اسلام كفر ستيز و شرك ستيز بوده است، ولي دايره رحمه للعالمين بودن پيامبر اسلام (ص) چنان بزرگ بوده است كه بر همه گروه ها و دستجات مخالفين نيز شامل مي گشت. در نهايت غايت حركت پيامبر جذب مخالفان بود، نه دفع آنان، هرچند؛ هر ازگاهي نيز توسل به شيوه دفع اجتناب ناپذير مي نمود.